Wraz z upływem lat w organizmie kobiety zachodzi wiele zmian. W pewnym momencie zauważamy, że nasz cykl menstruacyjny nie jest tak regularny jak wcześniej. Pojawić się mogą również uderzenia gorąca i zlewne poty. Coraz częściej mamy problemy ze snem i koncentracją. Te dolegliwości to objawy wypadowe przekwitania. Świadczą one o stopniowym wygasaniu czynności jajników i nadchodzącej menopauzie. Klimakterium zazwyczaj dzielone jest przez ginekologów na trzy etapy: premenopauzę, perimenopauzę i postmenopauzę. W ich trakcie doświadczamy różnych symptomów związanych ze zmieniającą się gospodarką hormonalną organizmu. Czym jest perimenopauza?
Ostatnia miesiączka często traktowana jest jak symboliczny początek starości. Niesłusznie – możemy cieszyć się aktywnością i dobrym zdrowiem jeszcze długi czas po menopauzie. Przekwitanie jest naturalnym procesem, przez który przechodzi każda kobieta. Niestety, dla wielu pań jego objawy są trudne zniesienia. Dokuczają im one szczególnie w okresie perimenopauzy, obejmującym kilka lat przed i po ostatniej menstruacji.
Klimakterium – na czym polega?
Klimakterium, czyli przekwitanie, to naturalny etap w życiu każdej kobiety. W tym czasie następuje koniec naszego okresu rozrodczego związany z wygasaniem czynności jajników. Zaprzestają one produkcji żeńskich hormonów płciowych, czyli estrogenów. Te biologicznie czynne substancje w organizmie kobiety odpowiedzialne są za regulację cyklu menstruacyjnego. Mają również wpływ na gospodarkę wapniową i lipidową, syntezę kolagenu czy przyswajanie białek. To ich niedobór jest odpowiedzialny za przykre objawy przekwitania. Przełomowym momentem klimakterium jest menopauza. Jest to ostatnia miesiączka, po której kobieta nie jest więcej w stanie zajść w ciążę. Po jej wystąpieniu przykre dolegliwości związane z brakiem estrogenów utrzymują się jeszcze przez jakiś czas, by w końcu zacząć słabnąć i zaniknąć.
Czym jest perimenopauza?
Zwyczajowo klimakterium dzieli się na trzy etapy: premenopauzę, perimenopauzę oraz postmenopauzę. Warto jednak wiedzieć, że nie następują one jednocześnie po sobie. Premenopauza to okres kilku lat poprzedzających menopauzę. Jej pierwsze objawy mogą pojawić się już u pań po 35. roku życia. Etap ten trwa nawet 8-10 lat. Po ostatniej menstruacji pojawia się postmenopauza. Mówimy o niej, gdy krwawienie nie pojawiło się u kobiety od 12 miesięcy. Perimenopauza obejmuje kilka lat przed i po menopauzie. Oznacza to, że w jej skład wchodzą ostatnie lata premenopauzy i pierwszy etap postmenopauzy. To właśnie w trakcie perimenopauzy objawy przekwitania są najbardziej dokuczliwe. Związane są one z obniżoną produkcją hormonów rozrodczych: estrogenów i progestereonu.
Perimenopauza – jakie są jej objawy?
Początkowo w okresie perimenopauzy następuje nieznaczny wzrost produkcji gonadotropin. Te hormony przysadki mózgowej odpowiedzialne są za spadek poziomu estrogenów. W jego wyniku następuje obniżenie płodności u pań. Pojawiają się wtedy objawy wypadowe przekwitania. Najpierw występują zaburzenia miesiączkowania – nieregularne miesiączki o zmiennej i nietypowej obfitości. Następnie wystąpić mogą uderzenia gorąca, zimne poty i kołatanie serca. Typowe dla perimenopauzy są też problemy ze snem, kłopoty z pamięcią i koncentracją oraz zmniejszone nawilżenie pochwy. Objawy przekwitania nie dotyczą jedynie ciała. Często pojawiają się różnorakie dolegliwości psychiczne: wahania nastroju, drażliwość, a nawet stany depresyjne. W tym czasie rozwinąć się mogą również choroby, takie jak cukrzyca czy nadciśnienie.
Łagodzenie objawów przekwitania
Przykre dolegliwości przekwitania w okresie perimenopauzy związane są bezpośrednio z rozregulowaniem gospodarki hormonalnej. Niski poziom estrogenów wpływa na wiele aspektów funkcjonowania naszego ciała. Najskuteczniejszą metodą łagodzenia objawów menopauzy jest hormonalna terapia zastępcza. Polega ona przyjmowaniu syntetycznych hormonów płciowych w celu uzupełnienia ich niedoborów. Niestety, HTZ niesie ze sobą ryzyko pewnych powikłań zdrowotnych. Mniej obciążające dla organizmu jest przyjmowanie fitoestrogenów. Są to związki roślinne, które imitują działanie estrogenów w naszym organizmie. Dzięki temu łagodzą objawy przekwitania, choć w znacznie mniejszym stopniu niż preparaty hormonalne. Fitoestrogeny znajdziemy między innymi w roślinach strączkowych, siemieniu lnianym czy chmielu. Warto sięgnąć też po zioła, takie jak czerwona koniczyna, pluskwica groniasta czy dzięgiel chiński.
Karolina Solga
