Grasica, czyli gruczoł znajdujący się w śródpiersiu przednim, w miarę upływu czasu zanika. Niestety, czasem dochodzi do nieprawidłowości, którym towarzyszą poważne konsekwencje.
Przetrwałą grasicę można wykryć podczas badania USG. Zazwyczaj ma ona postać patologicznego guzka. Jeśli organizm funkcjonuje prawidłowo, grasica zanika między 6. a 8. rokiem życia. U osób dorosłych zanika całkowicie lub występuje w postaci szczątkowej.
Przetrwała grasica – diagnostyka
Lekarz, który podejrzewa, iż ma do czynienia z pacjentem z przetrwałą grasicą, powinien zlecić tomografię komputerową. To badanie ostatecznie potwierdzi lub obali hipotezę. Tomografię komputerową zazwyczaj wykonuje się przy użyciu kontrastu. W celu uzyskania precyzyjnego obrazu przeprowadza się rezonans magnetyczny.
Pozytonowa tomografia emisyjna
Guzkowata zmiana może przyjmować różną strukturę. Lekarz, który pragnie określić, z jaką postacią ma do czynienia, wypisuje skierowanie na PET, czyli pozytonową tomografię emisyjną. Ta innowacyjna metoda diagnostyczna pozwala wykryć grasiczaka, czyli nowotwór tarczycy.
Guzy neuroendokrynne
Czasem guz przyjmuje charakter neuroendokrynny. Oznacza to, iż powstaje z komórek, które wydzielają i magazynują hormony. W celu potwierdzenia neuroendokrynnego charakteru zmiany przeprowadza się specjalistyczne badania, w których określa się stężenie markera CgA (chromograniny A).
Dojrzewanie białych krwinek
Grasica jest gruczołem, w którym dojrzewają białe krwinki. Wśród nich znajdują się komórki, które różnicują się do limfocytów T odpowiedzialnych za zwalczanie bakterii, wirusów, grzybów i zmian o charakterze nowotworowym. Osoby, u których grasica nie zanika, powstają zaburzenia immunologiczne.
Irmina
