Antykoncepcja pojawiła się tak szybko, jak tylko gatunek ludzki zorientował się, że wynikiem stosunku seksualnego jest ciąża.
Wydaje się, że pragnienie wolności seksualnej towarzyszyło niewiastom od bardzo dawna, kobiety z różnych warstw społecznych szukały sposobów na czerpanie radości ze zbliżenia bez lęku przed niechcianym potomstwem. Jak na ironię losu (biorąc pod uwagę stosunek chrześcijan do antykoncepcji) jedna z pierwszych wzmianek o próbie uniknięcia ciąży pochodzi z Biblii. Stosunek przerywany jest wspomniany w Starym Testamencie, w historii Judasa i Tamar (Rz 38, BG).
Starożytność i Średniowiecze
Początkowe metody zapobiegania ciąży opierały się na pewnych rytuałach, poradach znachorek i szamanów. Wykorzystywano także całe spektrum naturalnie dostępnych substancji takich jak nalewki z sylfi, bylicy, polnej mięty, piołunu, mirry, ruty, wierzby, jałowca lub dziwacznych, a nawet obrzydliwych mieszanek na przykład globulek z kału aligatora, myszy lub słonia. Skuteczność tych preparatów opierała się głównie na tworzeniu w pochwie niesprzyjającego zapłodnieniu środowiska alkaicznego.
Istniała również antykoncepcja dla mężczyzn: dzisiejsze odpowiedniki prezerwatyw tworzono z zaskakująco rozmaitych materiałów: jelit i pęcherzy zwierzęcych, skóry węzy, skorupy żółwi, rogów, lnu etc.
Sposobem na ograniczenie liczby potomstwa była także aborcja, poronienia wywoływano naparami z ziół, w sposób mechaniczny lub specjalnym masażem.
XIX wiek
XIX wiek przyniósł rewolucje industrialną, życie ludzi diametralnie się zmieniło. Niestety, jeśli chodzi o postęp w metodach antykoncepcji w wieku XIX nastąpił pewien zastój, a nawet regres. Na przykład w 1873 roku w Stanach Zjednoczonych pewien komiwojażer Anthony Comstock stworzył silne lobby, które doprowadziło do uchwalenia ustawy zakazującej obrotu niemoralną literaturą i innych “niemoralnych” środków (chodziło o środki zapobiegające ciąży). Przemiany w mentalności ludzkiej nie nadążały za rozwojem technicznym i naukowym. Optymistycznym faktem było więc jedynie wynalezienie gumy w 1843 roku przez Charlesa Goodyeara – pozwoliło to na udoskonalenie i zwiększenie skuteczności prezerwatyw.
XX wiek
Ten wiek na szczęście przyniósł dalsze zmiany i osiągnięcia. W 1909 roku Richter oraz Gräfenberg wprowadzili na rynek wkładki domaciczne. Był to środek znany już w XIX wieku, jednak początkowo stosowano go jedynie jako metodę leczniczą w przypadku tyłozgięcia macicy.
W latach 30-tych pierwszy raz zastosowano lateks do produkcji prezerwatyw, który w 1997 roku został zastąpiony przez poliuretan – materiał ten jest wytrzymalszy i bardziej odporny na zmiany warunków atmosferycznych i temperatury.
W 1992 zostaje wynaleziona skuteczna prezerwatywa dla kobiet – temidom.
Pigułka wolności
W 1944 roku Bickenbachowi i Paulikoviczowi udało się udowodnić, że za zahamowanie owulacji u kobiet odpowiada progesteron. Od tamtej pory trwały próby stworzenia hormonalnej tabletki antykoncepcyjnej. W 1955 roku sukces w tej dziedzinie osiągnął Goodwin Pincus. Pierwsza pigułka nazywała się Enovid i pojawiła się w sprzedaży w aptekach w USA w 1960 roku (w Polsce w 1966). Było to najbardziej znaczące osiągnięcie w dziedzinie zapobiegania niechcianej ciąży.
Równolegle do „ inwazyjnych” metod rozwijały się naturalne sposoby antykoncepcji na przykład metoda Billingsów polegająca na obserwacji śluzu szyjki macicy.
Do dnia dzisiejszego trwają badania nad ulepszeniem metod antykoncepcji, dba się o to, żeby stosowane środki miały jak najmniej skutków ubocznych i były wygodne w użyciu.
Skuteczne środki zapobiegające ciąży dały kobietom wolność i możliwość realizacji swoich pragnień seksualnych bez paraliżującego często lęku przed niechcianą ciążą.
Janis
