Organizm człowieka z wiekiem zaczyna tracić więcej tkanki kostnej niż jej wytwarza. Od momentu ukończenia 30 roku życia (kiedy to osiągamy szczytową masę kostną), masa kości maleje o około 3 do 5 procent w ciągu każdej dekady.
Zjawisko to jest całkowicie normalne, jednak problemy zaczynają się, gdy tempo zmniejszania gęstości mineralnej kości jest wyższe. Rozwija się wtedy osteopenia. Osteopenię rozpoznaje się poprzez wykonanie badania densytometrycznego.
Do powstania osteopenii bezpośrednio przyczynia się niedobór wapnia w organizmie, natomiast pośrednio: zmiany hormonalne (niedobór hormonów płciowych, menopauza albo ciąża), problemy z metabolizmem i przyswajaniem wapnia (związane z innymi stanami chorobowymi), długotrwałe przyjmowanie preparatów steroidowych (stosowanych w leczeniu reumatyzmu czy alergii).
Osteopenia jest uleczalna. Można sobie z nią poradzić dzięki odpowiedniemu sposobowi odżywiania, dużej dawce ruchu. Na rynku dostępne są również suplementy i leki. Warto jednak rozpocząć kurację od zmiany nawyków żywieniowych.
Konieczne jest dbanie o poziom wapnia w diecie (od 800 – 1000 mg dziennie), przy jednoczesnym zapewnianiu organizmowi witaminy D – bez niej wchłanianie tego pierwiastka jest utrudnione. Należy również unikać takich produktów, które upośledzają przyswajanie dobroczynnych składników – a są wśród nich: sól i występujący w niej sód; kofeina (w każdej postaci); produkty bogate w fosfor (jak na przykład zupy w proszku – fosfor wpływa bowiem na obniżenie stężenia witaminy D w organizmie).
Trzeba także uważać, by dieta nie obfitowała w białko pochodzenia zwierzęcego, ograniczyć spożycie alkoholu. Koniecznie trzeba też zadbać o codzienną porcję aktywności fizycznej pamiętając, że leczy ona u podstaw piramidy zdrowego żywienia.
Redakcja
