Dyspareunia to dolegliwość, która może spotykać kobiety w każdym wieku. U jej źródeł leży niedobór estrogenów w organizmie. Może on mieć podłoże fizyczne, jak i psychiczne.
Niestety, choć suchość pochwy jest problemem powszechnym (i dającym wyjątkowo uciążliwe objawy), to jednak niewiele kobiet szuka w nim pomocy u specjalisty. A szkoda, ponieważ uczucie pieczenia, świąd oraz ból (nie tylko podczas stosunku, choć głównie), wcale nie mijają same. Co więcej – może rozwinąć się stan zapalny w narządach rodnych, występować dolegliwości związane z układem moczowym (np. wzmożone parcie na mocz).
Przy suchości pochwy rodzaj terapii musi być dostosowany do jej przyczyny. Jeżeli na przykład niedobór estrogenów wynika z przechodzonej przez pacjentkę menopauzy, pomocna może okazać się hormonalna terapia zastępcza, bądź dopochwowe globulki lub kremy z estrogenem. Z kolei jeśli powodem suchości pochwy są infekcje, takie jak grzybica – konieczne jest przywrócenie równowagi flory bakteryjnej. Przeprowadzana co jakiś czas kuracja prebiotykowa może pomóc w jej utrzymywaniu.
Czasami aby zlikwidować suchość pochwy wystarczy zmiana używanych leków antykoncepcyjnych lub preparatów do higieny intymnej (płynów o neutralnym pH, chusteczek nawilżających). Często jednak konieczne jest również zastosowanie farmaceutyków. Polecane są zwłaszcza kremy, żele lub dopochwowe globulki zawierające kwas mlekowy, kwas hialuronowy oraz glikogen.
Jako, że suchość pochwy może mieć również podłoże psychiczne – dobrze jest unikać stresów na co dzień. Pomaga także wprowadzenie odpowiedniej diety (bogatej w fitoestrogeny, witaminę E, kwasy tłuszczowe omega-3) oraz ruch na świeżym powietrzu.
Redakcja
