Każda z nas chciałaby mieć idealną cerę, z którą nie byłoby problemów i o którą łatwo zadbać. Niestety, jej rodzaj to przede wszystkim kwestia genów. To, jaka będzie nasza skóra, ujawnia się już w okresie dojrzewania i mamy na to jedynie niewielki wpływ.
Skóra łojotokowa – co to za przypadek?
To inaczej skóra tłusta, która wydziela zbyt dużą ilość sebum (łoju). Gruczoły łojowe połączone są z mieszkami włosowymi, stąd największa aktywność łojotoku występuje na skórze głowy, twarzy, na górnej części pleców i w okolicach mostka. Cera tłusta charakteryzuje się ziemistym lub szarożółtym kolorem, jest gruba i błyszcząca. Wydziela nawet do 0,4 mg tłuszczu na centymetr kwadratowy w ciągu trzech godzin. Oznacza to, że już po umyciu może zacząć się świecić, wyglądać nieświeżo i niezdrowo, a w dotyku być śliska i tłusta.
Problematyczna skóra
Odkładający się na powierzchni skóry łój zatyka gruczoły i powoduje powiększanie się porów oraz powstawanie zaskórników i wyprysków. W efekcie nagromadzenia się zanieczyszczeń może dochodzić nawet do infekcji bakteryjnych oraz grzybiczych.
Skóra łojotokowa, która nie jest odpowiednio pielęgnowana, może być podłożem do rozwoju różnych chorób, takich jak: łojotokowego zapalenia skóry, trądziku w różnych odmianach (zwłaszcza trądziku różowatego), łupieżu łojotokowego, łysienia. W związku ze stosowaniem nieodpowiednich kosmetyków i preparatów silnie wysuszający i podrażniających skórę (zwłaszcza na twarzy) może pojawić się problem złuszczania naskórka i suchość, a nawet odwodnienie.
Monika Witczak
