Zespół Kehrera to zaburzenie seksualne, z którym zmagają się kobiety cierpiące z powodu niezaspokojenia seksualnego. Choroba wdowia to przypadłość, której wciąż poświęca się niewiele uwagi, tymczasem prawdopodobnie zmagają się z nią miliony kobiet. Niestety, wiele pań wstydzi się przyznać do swoich potrzeb seksualnych i wychodzi z założenia, że nie musi ich zaspokajać. Jakie są objawy zespołu Kehrera?
Zespół Kehrera to niezwykle specyficzna przypadłość, w związku z tym, iż w jej przypadku mamy do czynienia z niezaspokojeniem seksualnym kobiet, wciąż bywa traktowana jako temat tabu. Osoby, które zmagają się z chorobą wdowią, w ogóle nie chcą się do niej przyznać nawet przed samym sobą. W naszym społeczeństwie nadal pokutuje przekonanie, że panie nie mają żadnych potrzeb seksualnych, a nawet jeśli je odczuwają, to są one dużo mniejsze od męskich. Kobiety boją się przyznać do niezaspokojenia seksualnego, ponieważ nie chcą być oskarżone o bycie bezwstydną i wyuzdaną. W wielu polskich domach wciąż uczy się dziewczynki, że seks jest czymś brudnym i uprawiać należy go tylko w związku małżeńskim.
Choroba wdowia, czyli choroba duszy i ciała
Choroba wdowia to nie tylko problem natury psychicznej i związanej z samopoczuciem, przypadłość ta może doprowadzić do dysfunkcji dających objawy ginekologiczne. U kobiet cierpiących na zespół Kehrera obserwuje się normalne libido, panie te nie cierpią na nimfomanię. Ich brak satysfakcji seksualnej może wynikać z długotrwałej abstynencji seksualnej lub współżycia niezaspokajającego ich oczekiwania.
Aby uświadomić sobie, jak ważne są potrzeby seksualne, należy zwrócić uwagę, że już Abraham Maslow zaliczył je do potrzeb natury fizjologicznej. Oznacza to, iż wymagają one zaspokojenia w pierwszej kolejności, zaraz po zaspokojeniu głodu, ponieważ w przeciwnym razie dana osoba będzie odczuwała ogromny dyskomfort. Zespół Kehrera to choroba, podczas której cierpi nie tylko psychika kobiety, ale też jej ciało. Brak satysfakcjonującego życia seksualnego może prowadzić do zaburzeń ginekologicznych.
Zespół Kehrera- przyczyny
Do wystąpienia choroby wdowiej przyczynić mogą się takie czynniki jak różnice w temperamentach seksualnych, zaburzenia seksualne u partnera, długotrwały brak orgazmu, nieobecność partnera, konflikt między partnerami. Niestety, nie zawsze kobiety trafiają na mężczyzn o podobnych potrzebach. To nieprawda, że mężczyzna zawsze odczuwa ochotę na erotyczne igraszki. Czasem miewa niższe libido od swojej partnerki. Choroba wdowia to także znak naszych czasów, gdy coraz więcej par żyje w związkach na odległość. Dzieje się tak m.in. w małżeństwach, w których jedna ze stron pracuje za granicą, aby poprawić byt rodziny. Nawet częste współżycie nie chroni przed zespołem Kehrera, ponieważ może się okazać, że partner nie potrafi doprowadzić ukochanej do orgazmu.
Choroba pięciu objawów
Zespół Kehrera bywa też określany chorobą pięciu objawów, ponieważ specjaliści wyróżniają grupę pięciu symptomów, które pojawiają się w obrębie miednicy. Początkowo choroba wdowia manifestuje się pogorszeniem nastroju u kobiety. Panie dotknięte zespołem Kehrera stają się bardziej nerwowe, nadpobudliwe i nieszczęśliwe. Początkowe objawy choroby wdowiej do złudzenia przypominają nasilony zespół napięcia przedmiesiączkowego, przy czym PMS zazwyczaj ustępuje po miesiączce. Tymczasem dolegliwości towarzyszące zespołowi Kehrera wciąż występują i obniżają jakość życia kobiety.
Wśród pięciu objawów natury somatycznej wymienia się bóle w podbrzuszu i w sąsiedztwie kości krzyżowej, żylaki naczyń miednicy, sromu i odbytu, opuchnięcie macicy i zaburzenia miesiączki, świąd i przeczulica w okolicach pochwy i miednicy mniejszej oraz bolesność i pogrubienie więzadeł krzyżowo-macicznych. W związku z tym, iż występowanie jednej spośród pięciu wyżej wspomnianych dolegliwości może oznaczać chorobę ginekologiczną, o chorobie wdowiej mówimy wówczas, gdy wszystkie symptomy występują jednocześnie.
Leczenie choroby wdowiej
W przypadku zespołu Kehrera leczenie polega na nawiązaniu satysfakcjonującej relacji seksualnej. Jeśli partner nie potrafi doprowadzić cię do orgazmu, porozmawiaj z nim i zasugeruj mu formy pieszczot, o których wiesz, że sprawiają ci przyjemność. Masz większe libido niż partner, spróbujcie znaleźć taką formę aktywności seksualnej, która nie będzie wymagała od męża erekcji. Rozwiązaniem może okazać się seks oralny. Jesteś singielką? Zastanów się nad znalezieniem partnera, nie musi to być od razu osoba, z którą pragniesz założyć rodzinę. Seks bez zobowiązań też bywa przyjemny. Jeśli jednak powrót do pełnej aktywności seksualnej z jakichś powodów nie jest możliwy, pomyśl o masturbacji. Zakup paru gadżetów erotycznych może poprawić ci samopoczucie i korzystnie wpłynąć na twoje zdrowie psychiczne i fizyczne. Jeśli ze względów religijnych odczuwasz opory przed masturbacją, możesz poprosić lekarza o wypisanie leków obniżających libido.
Agata Zielińska
