Narcystyczne zaburzenie osobowości objawia się tym, że człowiek nim dotknięty pragnie znajdować się w centrum uwagi, zależy mu na podziwie otoczenia. Dla osiągnięcia swojego celu potrafi zrobić naprawdę wiele. Narcyz tworzy swój idealny wizerunek oderwany od ja rzeczywistego. Bardzo zależy mu na tym, aby ludzie postrzegali go tak, jak tego pragnie. Psychologia zna jeszcze jedno zjawisko. Odwrócony narcyzm, czyli echoizm znajduje się na przeciwległym biegunie do narcyzmu.
Spis treści:
- Czym jest echoizm?
- Czy odwrócony narcyzm to zaburzenie osobowości?
- Czy echoista to dobry przyjaciel?
- Jak wygląda odwrócony narcyzm w praktyce?
- Echoizm i jego pułapki
Czym jest echoizm?
Echoizm to postawa, która polega na tym, że dana osoba pragnie zrobić wszystko, by pozostać w cieniu. O ile narcyzm walczy o uwagę, to echoista pragnie pozostać niewidzialny. Nie lubi przebijać się na pierwszy plan. Czuje się bardzo niekomfortowo, gdy ludzie zaczynają zwracać na niego uwagę, zapraszać go do zabrania głosu w dyskusji. Nie przepada też za sytuacją, gdy inni usiłują mu pomóc z jego problemami.
Czy odwrócony narcyzm to zaburzenie osobowości?
Odwrócony narcyzm nie jest zaburzeniem osobowości. W psychologii ten termin funkcjonuje nieformalnie od kilkunastu lat. Dopiero kilka lat temu wszedł do powszechnego obiegu. Niemniej echoiści często nie najlepiej odnajdują się we współczesnym świecie, gdy czasem trzeba wstać i przy wszystkich zaprezentować swoje stanowisko lub strategię rozwoju firmy.
Czy echoista to dobry przyjaciel?
Można by powiedzieć, że człowiek reprezentujący echoizm lubi słuchać o problemach innych. Chętnie zapoznaje się też z ich opiniami. W rezultacie jest powszechnie lubiany. Ludzie pragną opowiedzieć komuś o swoich problemach. Większości z nas zależy na byciu wysłuchanym. Tymczasem często wchodzimy w relacje międzyludzkie, które z jednej strony przynoszą nam radość, jednak z drugiej często czujemy, że ktoś nie ma dla nas czasu, nie poświęca nam należytej uwagi. Echoista postępuje zgoła inaczej. Nie chce, aby to jemu poświęcać uwagę. Sam natomiast chętnie wysłucha innych. W rezultacie jawi się jako dobry przyjaciel.
Jak wygląda odwrócony narcyzm w praktyce?
Osoba, która reprezentuje echoizm, często siedzi na uboczu jest cicho przez całe spotkanie. Np. umawiacie się większą grupką do kina. Po seansie idziecie coś zjeść. Wszyscy dzielą się swoimi wrażeniami nt. obejrzanego filmu. Jedynie echoista tego nie robi. Jego odwrócony narcyzm sprawia, że trudno wyciągnąć z niego jakąkolwiek dłuższą wypowiedź. Gdy zostanie publicznie wywołany do tablicy i zabrania głosu, może czuć się skrępowany i próbować przekierować uwagę wszystkich na inne tory.
Echoizm i jego pułapki
Choć odwrócony narcyzm nie jest niczym złym, to osoba, która zachowuje się w ten sposób, może też nie wzbudzać zaufania. Jednak przywykliśmy do bardziej symetrycznych relacji. Gdy ktoś za dużo milczy, stajemy się wobec niego podejrzliwi. Zakładamy, że musi coś w sobie skrywać, mieć jakieś nieczyste intencje. Ponadto nikt z nas nie powinien tłumić w sobie emocji i przeżyć. Podzielenie się nimi z drugim człowiekiem przynosi niewyobrażalną ulgę. Wszyscy potrzebujemy też czasem pomocy. Nie istnieją bowiem osoby samowystarczalne.
