Wstyd nastolatka często jest odbierany negatywnie przez jego rodziców. Uważają oni, że gdzieś popełnili błąd wychowawczy, skoro ich dziecko nie chce, aby spędzali czas z jego znajomymi. W rzeczywistości jednak zachodzi tu niezwykle istotny proces rozwojowy, bez którego młody człowiek nie odetnie pępowiny. Dlaczego nastolatek wstydzi się rodziców?
Spis treści:
- Dlaczego nastolatek wstydzi się rodziców?
- Niewidzialne granice psychologiczne nastolatka
- Z czego wynika wstyd nastolatka?
- Wstydzenie się rodziców nie jest wymierzone przeciwko im, to etap rozwojowy
Dlaczego nastolatek wstydzi się rodziców?
Nie każdy rodzic wie, jak zachować się w towarzystwie rówieśników syna czy córki. Niektórzy za wszelką cenę usiłują być zabawni, co kończy się z różnym skutkiem. W rzeczywistości nie o to chodzi, by zagadywać kolegów swojego dziecka. Nie trzeba opowiadać im żadnych dowcipów ani silić się na znajomość kapel słuchanych aktualnie przez młodzież. Rodzic, który za wszelką cenę chce wkupić się w łaski rówieśników swojej pociechy, często wydaje się śmieszny i mało poważny. Nastolatki jak mało kto wyczuwają sztuczność w jego zachowaniu.
Niewidzialne granice psychologiczne nastolatka
Młodzi ludzie zaczynają wyznaczać swoim rodzicom niewidzialne granice. Pragną, aby ci nie przeszkadzali im, gdy przyprowadzają do domu znajomych. Nie chodzi o to, że mają nagle opuścić swoje mieszkanie. Nastolatkom zależy na tym, aby rodzice nie ośmieszali ich przed rówieśnikami. Młodym ludziom zależy na akceptacji kolegów z klasy. To właśnie z nimi się identyfikują i chcą zasłużyć na ich uznanie. Warto okazać nastolatkom nieco zaufania. Niektórzy opiekunowie mają głowę pełną czarnych scenariuszy. Gdy koledzy odwiedzają ich syna czy córkę, to obawiają się najgorszego. Tymczasem nie trzeba młodym ludziom nieustannie patrzeć na ręce, by ustrzec ich błędami. Ci, którym okazuje się zaufanie, częściej starają się go nie zawieść. Im bardziej restrykcyjne zasady zostaną wprowadzone, tym większe ryzyko, że młodych człowiek nie będzie ich przestrzegać.
Z czego wynika wstyd nastolatka?
Dlaczego nastolatki wstydzą się rodziców? Wynika to z kilku powodów. Po pierwsze, niektórzy opiekunowie naprawdę przesadzają. Uczą się młodzieżowej nowomowy i zaczynają się nią posługiwać, aby zyskać przychylność młodych ludzi. W ich wypadku fałsz jest z daleka wyczuwalny, co osłabia pozycję ich syna czy córki. Po drugie, nastolatki nie wiedzą, jak zachowają się ich rodzice. Niektórzy składają szumne deklaracje związane z przywiązaniem do określonych wartości, podczas gdy sami często się im sprzeniewierzają. Młodzi ludzie są szczególnie wyczuleni na hipokryzję. Nie bez powodu to właśnie oni często inicjowali rewolucje. Po trzecie, wstyd nastolatka stanowi swego rodzaju bunt. Jeśli młody człowiek nie przejdzie przez ten etap, nie przetnie pępowiny z rodzicami i nie wybije się na niezależność. Warto potraktować to trudne zachowanie młodego człowieka jako naturalny etap rozwojowy.
Wstydzenie się rodziców nie jest wymierzone przeciwko im, to etap rozwojowy
Wstydzenie się rodziców zazwyczaj utożsamiamy z brakiem szacunku. Uważamy, że ktoś włożył tyle trudu w wychowanie swojego dziecka, a ono tak fatalnie mu się odwdzięcza. Warto jednak pamiętać o powyższym. Wstyd nastolatka ma pomóc mu w przecięciu pępowiny. On teraz symbolicznie dąży do członkostwa w grupie rówieśniczej. Nie oznacza to jednak, że rezygnuje z roli dziecka swoich rodziców. Nadal potrzebuje ich zainteresowania i troski. Trzeba ją jednak dopasować do wieku dziecka. Już nie trzeba go we wszystkim wyręczać. Nadeszła pora, aby podejmować z nim poważne dyskusje o życiu. Wielu dorosłych zakłada, że młodzi ludzie nie mają nic ważnego przekazania. Tymczasem warto poznać inny punkt widzenia, aby nie oddalić się od nastolatka i nie stracić z nim więzi.
