Postrzeganie przez opinię publiczną problemów związanych z niedoborem testosteronu u dojrzałych mężczyzn, ulega poprawie w zależności od stopnia informowania społeczeństwa o tym zjawisku. Współcześni mężczyźni mają coraz szerszy dostęp do wiedzy, w jaki sposób mogą sobie pomóc.
Między 30. a 60. rokiem życia, u większości mężczyzn poziom biologicznie dostępnego testosteronu (niezwiązanego) zaczyna spadać, przeważnie o 10% w skali roku. Jak już pisaliśmy w poprzednich artykułach nie ma określonego dolnego poziomu stężenia testosteronu, przy którym można stwierdzić początek andropauzy, ponieważ każdy organizm jest inny.
Lepszy obraz sytuacji uzyskamy zauważając u siebie konkretne objawy związane ze spadkiem poziomu testosteronu, takie jak zmęczenie, apatia, problemy ze snem, myśli depresyjne, zmniejszenie masy mięśniowej oraz kostnej, zwiększenie tkanki tłuszczowej, niski popęd seksualny, brak porannej erekcji, podsumowując – czujemy jak obniża się jakość naszego życia. Po zaobserwowaniu u siebie powyższych dolegliwości, należy zrobić podstawowe badania. Na początek wystarczy test na poziom testosteronu (ważne: całkowitego oraz wolnego, ponieważ możemy cierpieć na niedostatek testosteronu, mając jednocześnie ‘odpowiedni’ poziom całkowitego testosteronu) oraz pozostałe badania – hematokrytów (procentowy udział komórek we krwi), hemoglobin (nośników tlenu), badania prostaty, ciśnienia krwi oraz pomiar dobrego cholesterolu (HDL).
Niestety, mimo ogólnej rewolucji informacyjnej, żyjemy jeszcze w czasach zacofania jeśli chodzi o wiedzę mężczyzn na temat prawidłowego stanu ich zdrowia. Tylko 8% mężczyzn z obniżonym poziomem testosteronu zostaje właściwie zdiagnozowanych, a jeszcze mniejsza liczba zostaje poddana odpowiedniemu leczeniu. Za taki obraz sytuacji odpowiadają zarówno nieświadomi swoich dolegliwości pacjenci, oraz niewykwalifikowani lekarze. Sytuacja różnicuje się w zależności od stopnia rozwoju danego kraju, w państwach rozwiniętych dojrzała część męskiego społeczeństwa jest bardzie świadoma zagrożeń związanych z obniżającym się poziomem testosteronu, co więcej wiedzą w jaki sposób mogą temu zaradzić.
Z punktu widzenie medycznego, zdiagnozowany niski poziom testosteronu jest leczony farmakologicznie. Zdecydowana większość mężczyzn, aplikująca zewnętrzny testosteronu, niemalże całkowicie zapomina o niegdysiejszych dolegliwościach, odzyskując dawną jakość życia, sprawność seksualną oraz chroniąc się przed wieloma chorobami występującymi na skutek obniżonej produkcji męskiego hormonu.
Alternatywą dla kuracji testosteronowej jest odpowiednia dieta oraz ćwiczenia fizyczne, poprawiające produkcje testosteronu. Zdrowy tryb życia może poprawić bilans hormonalny u starzejących się mężczyzn nie stanowi rozwiązania problemu niedostatku testosteronu, tym niemniej wielu lekarzy przed przystąpieniem do hormonalnej terapii zastępczej najpierw zaleca zmianę trybu życia. Dlatego walkę o przywrócenie męskości należy rozpocząć od prawidłowej diety oraz ćwiczeń fizycznych.
Borys
