W poprzednim artykule zatytułowanym: Podstawowe badania przy diagnozowaniu rozrostu prostaty, omówiliśmy badania stosowane przy diagnozowaniu łagodnego rozrostu prostaty. Teraz przybliżymy wam następne metody badań, które przeprowadza się u pacjentów z podejrzeniem rozrostu gruczołu krokowego.
Kliknij tutaj, by przeczytać poprzedni artykuł.
Po przeprowadzeniu podstawowej diagnostyki stanu prostaty (wywiad z pacjentem, wykonanie testu I-PSS oraz QOL, badanie per rectum, badania ogólne moczu) w razie stwierdzenia nieprawidłowości lekarz urolog zaleci następujące badania:
- określenie czynności nerek,
- poziom PSA,
- określenie przepływu cewkowego moczu,
- ocena zalegania moczu w pęcherzu moczowym po oddaniu moczu,
- zapis oddawania moczu, częstotliwość i objętość.
Określenie czynności nerek
Aby określić czy nerki pracują prawidłowo bada się poziom kreatyniny we krwi. Prawidłowy poziom we krwi dorosłego mężczyzny wynosi 0,97 do 1,37 mg/dl lub 53-114 mikro mol/l. Zwiększony poziom kreatyniny informuje o nieprawidłowości w pracy nerek, zaburzeniu ich funkcji filtracyjnych. Przyczyną takiego stanu może być zaleganie moczu w pęcherzu moczowym na skutek przerostu prostaty. Zaleca się również badanie ilości potasu, sodu, chloru oraz magnezu w surowicy krwi. Profilaktycznie zaleca się wykonywanie badania poziomu kreatyniny co 3 lata, u osób po 50. roku życia. Kolejny badaniem jest określenie poziomu PSA we krwi, opis tego badania znajduje się w artykule Na czy polega badanie PSA prostaty.
Borys
