„Pewien ptak codziennie chronił się w suchych gałęziach drzewa, stojącego pośród rozległego pustynnego krajobrazu. Pewnego razu trąba powietrzna wyrwała drzewo z korzeniami i biedny ptak musiał przelecieć aż sto długich mil, zanim, wyczerpany, znalazł sobie nowe schronienie. Gdy wreszcie, po długim locie dotarł do gęstego lasu, znalazł tam niezliczone drzewa, które uginały się od owoców…
Gdyby uschnięte drzewo ocalało, nic nie skłoniłoby ptaka, by wyrzekł się bezpieczeństwa i poszybował w przestworza. Zmiany mogą prowadzić do rozwoju. Trzeba tylko zrozumieć lekcję, jaka się w nich kryje.
Przypomnij sobie ile zmian zaszło w Twoim życiu od czasów, gdy byłeś lub byłaś jeszcze dzieckiem. Zmiana szkoły lub uczelni, zmiana pracy, partnera, przyjaciół, miejsca zamieszkania, zmiana przekonań, wyglądu. Niezliczone ilości zmian zachodzą także niezauważalnie, na poziomie organizmu.
Zmiany są nieuniknione
Naukowcy dowiedli, że co siedem lat następuje całkowita wymiana niemal wszystkich komórek ludzkiego ciała. Od zarania dziejów, człowiek musiał adaptować się do zastanych zmian, aby przeżyć.
Nomadowie, czyli wędrowcy, którzy nie posiadali stałego miejsca zamieszkania, przemieszczali się z miejsca na miejsce, w związku ze zmianami pogody, w poszukiwaniu żywności, wody, opału albo pastwisk dla zwierząt hodowlanych.
Korzystali z zasobów ziemi do chwili, kiedy wyczerpywały się. Wówczas zwijali obozowiska i ruszali w poszukiwaniu lepszych warunków. Nie znali uczucia przywiązania do ziemi. Dzisiaj przeciętny cywilizowany człowiek robi wiele dla zapewnienia sobie poczucia stałości, przewidywalności, bezpieczeństwa.
Sandra Litwiniec
