Fantazjujemy cały czas – o lepszej pracy, lepszym zdrowiu, podróżach. Fantazje dotykają każdej strefy naszego życia – także tej erotycznej. Jest ona tematem tabu, dlatego wiele kobiet czuje się winna z ich powodu. Niesłusznie!
Fantazje erotyczne zaliczane są do tej samej kategorii, co marzenia i życzenia. Jest to grupa myśli, które dotyczą wydarzeń w bliżej niesprecyzowanej przyszłości. Należy odróżnić fantazje od potrzeb – jeśli powracają natrętnie, wywołują smutek z powodu, że nie możemy ich spełnić, mamy uczucie uwięzienia czy straty z ich powodu – mówimy o niezrealizowanych potrzebach.
Fantazje a pragnienia
Fantazje są nieszkodliwe i często symboliczne. Jesteśmy jedynym żywym stworzeniem na ziemi, które potrafi wywołać uczucie szczęścia tylko za pomocą myśli o rzeczach, które nigdy nie powstały! Mechanizm ich powstawania może mieć źródło w naszych potrzebach, ale w większości przypadków jest wynikiem bardziej ciekawości i fascynacji nowością, niż frustracji.
Aby lepiej zrozumieć różnicę, posłużę się przykładem. Widzimy na ulicy pięknego mężczyznę i wyobrażamy sobie potem, że idziemy z nim na randkę, uwodzimy go, spotykamy go przypadkiem, rozmawiamy z nim (a nawet przeżyjemy erotyczną przygodę). Poczujemy się przyjemnie, poprawimy sobie humor, a może nawet opowiemy przyjaciółce, jakie to „ciacho” widziałyśmy na ulicy – to jest fantazja.
Jeśli po wyobrażeniu sobie romantycznych scen wracamy do domu, patrzymy na swojego męża i czujemy wstręt, że nie jest taki piękny, jak ten z ulicy, jeśli myślimy o mężczyźnie z ulicy jako ratunku przed szarą codziennością – to jest potrzeba, która świadczy o istnieniu problemu.
Milena L.
