Piołun jest mocną bronią w walce z pasożytami układu pokarmowego. Można nim też zwalczać choroby skórne oraz regulować przemianę materii całego organizmu. Czy wiesz do czego w średniowieczu służył piołun i jakie ta roślina ma zastosowanie współczesne?
Podstawowe informacje
Piołun ma wiele nazw zamiennych. Wśród takich znalazły się takie określenia jak: bylica piołun, psia ruta, wermut, bielica piołun, absynent.
Występuje głównie na półkuli północnej, rośnie w stanie naturalnym na terenach Azji, Europy i na północy Afryki. Współcześnie roślinę można ją też spotkać na terenach Ameryki Północnej i Centralnej. Piołun jest pospolity również w niektórych obszarach Polski.
Jego kwiaty są dość drobne, mają rurkowaty kształt oraz kwitną na żółto. Owocem piołunu jest niełupka bezżeberkowa. Ziele rośnie w zwartych kępkach.
Jakie ważne składniki ma piołun?
W jego składzie chemicznym mieszczą się związki goryczowe, artabsyna, garbniki, olejki eteryczne,, sole mineralne, flawonoidy absyntyna oraz kwasy organiczne.
Co warto leczyć piołunem?
Piołun ma wiele właściwości leczniczych. Roślina zdobyła uznanie jako preparat pobudzający pracę układu pokarmowego. Przyśpiesza też łaknienie i produkcję soków żołądkowych. Inną jego zaletą jest regulowanie przemiany materii w organizmie oraz to, że działa żółciopędnie, tonizująco i moczopędnie.
Anna Konopka
