Po raz pierwszy w historii polskiej medycyny zabiegi in vitro będą finansowane ze środków publicznych. Warto zapoznać się z założeniami programu, gdyż wyjaśnia on wiele kontrowersji, które nurtują przede wszystkim najstarsze pokolenie.
Program ruszył 1 lipca 2013 r. i będzie trwał 3 lata, do 30 czerwca 2016 r. Szacuje się, iż Programem zostanie objętych około 15 tys. par.
Celem „Programu Leczenie Niepłodności Metodą Zapłodnienia Pozaustrojowego na lata 2013-2016” jest zapewnienie równego dostępu i możliwości korzystania z procedury zapłodnienia pozaustrojowego niepłodnym parom. Ponadto, celem Programu jest: obniżenie odsetka liczby par bezdzietnych, zapewnienie pacjentom najwyższego standardu leczenia niepłodności, zwiększenie skuteczności leczenia niepłodności oraz osiągnięcie poprawy trendów demograficznych.
Metoda ta stosowana jest w sytuacji gdy wyczerpano już inne możliwości leczenia lub jeśli nie istnieją inne metody leczenia niepłodności.
Warunkiem przystąpienia do Programu jest rozpoznanie niepłodności przez lekarza oraz udokumentowane nieskuteczne leczenie w czasie nie krótszym niż 12 miesięcy.
Decyzję o włączeniu pary do Programu mogą podjąć wyłącznie lekarze z ośrodków będących realizatorami Programu na podstawie kryteriów określonych w treści Programu. Z Programu będą mogły skorzystać również pary, które nie pozostają w związku małżeńskim – Program nie określa statusu prawnego pary.
Wszystkie kliniki będące realizatorami Programu stosują jednakowe kryteria kwalifikacji na terenie całej Polski.
Realizatorzy Programu mają obowiązek bezpiecznego przechowywania wszystkich zarodków powstałych w wyniku realizacji Programu. Zawierając umowy z Ministrem Zdrowia, każda z wyłonionych klinik zobowiązana jest do przechowywania zarodków, które nie zostaną wykorzystane, także po zakończeniu Programu.
invitro.gov.pl
