Dawniej wierzono, że lipa ma specjalne, nie tylko lecznicze właściwości. Istniało wiele przesądów i rytuałów z nią związanych, była też jednym z ważniejszych medykamentów. Lipowe drzewo było wszechobecne w staropolskiej tradycji. Gdy się mu bliżej przyjrzymy, dostrzeżemy, że ludowa mądrość znowu okazała się słuszna.
W Polsce występują trzy gatunki lipy: srebrzysta, szerokolistna i drobnolistna. Na całym świecie jest ich znacznie więcej. Wszystkie mają podobne właściwości, choć ze względu na rejon występowania różnią się niektórymi cechami. Walory lecznicze wykazuje kwiatostan lipy i drewno znajdujące się tuż pod korą (tzw. biel). Stosuje się głównie napary – do picia i do użytku zewnętrznego. W dzisiejszych czasach w każdej aptece można znaleźć zioła na bazie lipy oraz gotowe herbatki w saszetkach do zaparzania. Dużą wartość ma również miód lipowy. W ostatnim czasie lipa stała się także jednym ze składników używanych w gabinetach kosmetycznych.
Co w lipie siedzi?
Lipa zawiera bardzo dużo cennych składników i substancji. Wśród nich najcenniejsze są flawonoidy, pochodne kwercetyny, kemferolu i akacetyny, a także olejek eteryczny i śluz, z którego powstają kwasy uronowe. Substancją działającą przeciwzapalnie jest tilirozyd. W skład drzewa lipowego wchodzą też związki czynne: garbniki, leukoantocyjany, kwasy organiczne, triterpeny i fitosterol, sole mineralne, karoten, kwas askorbinowy.
Zastosowanie
Kwiat lipy można wykorzystać na wiele sposobów. Napar stosuje się od wielu wieków jako lek napotny i przeciwgorączkowy przy przeziębieniach i grypie. W chorobach górnych dróg oddechowych ułatwia odkrztuszanie, a w schorzeniach jamy ustnej i krtani stosuje się go odkażająco i przeciwbólowo do płukania gardła.
Monika Witczak
