Z chwilą, w której zauważymy pierwsze objawy halluksów, dobrze jest odbyć konsultację ortopedyczną. Leczenie „palucha koślawego” może odbywać się metodą zachowawczą lub chirurgiczną.
Wśród metod zachowawczych najpopularniejsze są: plastry i żelowe osłony na halluksy, wkładki ortopedyczne, aparaty korekcyjne, kliny międzypalcowe, dynamiczne szyny korygujące oraz fizykoterapia.
Często jednak metody te nie są wystarczające. Jeśli zmianom zacznie towarzyszyć ból, konieczne jest zastosowanie leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych. W przypadku gdy dolegliwości i zniekształcenia osiągają większe nasilenie – niezbędne może okazać się leczenie operacyjne. Również tutaj możemy wyszczególnić kilka technik, zależnych od stopnia deformacji stopy (przede wszystkim jednak palucha).
Zaliczają się do nich:
- korekcja dokonywana na tkankach miękkich (ścięgnach i torebce stawowej),
- osteotomia – wykonywana w obrębie głowy kości śródstopia,
- osteotomia klinowa
- osteotomia półkulista – z wycięciem klina kostnego w obrębie kości (a następnie jego usunięciu lub przemieszczeniu).
W leczeniu halluksów stosuje się również metody polegające na obciążaniu operacyjnej kończyny oraz zespalaniu odłamów kostnych drutami/śrubami.
Zazwyczaj sposoby te wiążą się z niedługą rehabilitacją (do 6 tygodni), ale też pewnym ryzykiem (związanym z wyciąganiem śrub). Metoda operacji zawsze powinna być dostosowana do stanu zdrowia pacjenta oraz stopnia deformacji stopy.
Redakcja
