Pojęcie życia seksualnego człowieka jest terminem bardzo szerokim, nie wiąże się jedynie z seksem i rozmnażaniem. Na naszą seksualność wpływa wiele czynników takich, jak: społeczeństwo, w którym egzystujemy, więzi z innymi, doświadczenie życiowe itp. Zależne jest też w dużej mierze od poziomu hormonów, fizjologicznych i anatomicznych cech jednostki.
W związku ze starzeniem się społeczeństwa wzrasta zainteresowanie badaczy seksualnością kobiet w czasie menopauzy. Kobieta podczas przekwitania przechodzi szereg zmian fizycznych i psychicznych, które mogą prowadzić do wystąpienia zaburzeń seksualnych.
Hormony a kobieca potencja
Ważną rolę w żeńskiej seksualności odgrywa, oczywiście, testosteron, którego wydzielanie znacznie zmniejsza się w okresie pomenopauzalnym. Stąd ewentualne obniżenie libido. W trakcie klimakterium wykazano spadek i niedobór hormonów – estrogenów i androgenów – mają one znaczny wpływ na popęd seksualny, jak i na samą seksualność. Niedobór androgenów (hormon męski występujący w niewielkiej ilości u kobiet) powoduje obniżenie zdolności przeżywania orgazmów, brak fantazji seksualnych, spadek pożądania oraz uczucie zmęczenia.
Oprócz zmian psychicznych następują także zmiany fizjologiczne, objawy wazomotoryczne (zaburzenia snu, uderzenia gorąca, zaburzone funkcje seksualne), suchość pochwy, atrofia urogenitalna. Objawy te spowodowane są przez niedobór estrogenów. Estrogen bezpośrednio wpływa na żeńskie narządy płciowe, poprawia przepływ krwi i wilgotność pochwy. Atrofia pochwy i jej suchość występują u 1/3 pacjentek po 50. roku życia.
Kanka
