Hasło „podwyższony cholesterol” jest dość popularne i to nie tylko w gabinetach lekarskich. Kiedy jednak należy zgłosić się z tym problemem do lekarza i czym tak naprawdę jest wysoki poziom HDL i LDL?
Co za dużo, to nie zdrowo
Społeczna świadomość związana z zagrożeniem wystąpienia wysokiego stężenia cholesterolu całkowitego jest coraz większa. Duża w tym rola mediów i kampanii społecznych, które nagłaśniają ten istotny problem. Brak reakcji w odpowiednim momencie lub nieumiejętna kontrola poziomu cholesterolu może prowadzić do choroby wieńcowej, choroby niedokrwiennej serca, a nawet zawału. Sprawa jest zatem niezwykle poważna, dlatego też warto wiedzieć, w jaki sposób poradzić sobie z tą nieprawidłowością.
Kluczowe są regularne badania
Podstawą mającą na celu ocenę zagrożenia związanego z pojawieniem się podwyższonego poziomu cholesterolu, jest stała kontrola jego stężenia we krwi. Badanie określające poziom poszczególnych frakcji oraz ich wzajemnego stosunku nosi nazwę lipidogramu. Ten specjalistyczny test krwi powinno wykonywać się raz na pół roku, a u osób, u których stwierdzono przewlekłe choroby serca, nawet częściej. Na kontrolę należy zgłosić się na czczo, w praktyce oznacza to spożycie ostatniego posiłku 14-16 godzin przed rozpoczęciem testu. Warto także w ciągu kilku dni poprzedzających badanie nie spożywać alkoholu.
Norma a podwyższony cholesterol całkowity
Aby określić stężenie cholesterolu bezpiecznego dla zdrowia oraz wskaźnika zawyżonego, zostały ustalone specjalne normy, które wytyczają bezpieczne granice, w których powinien mieścic się poziom cholesterolu. Ogólnie przyjętą wartością prawidłową cholesterolu całkowitego we krwi jest 190 mg/dl. Dotyczy ona jednak jedynie osób zdrowych. W przypadku zdiagnozowania cukrzycy lub jakiejkolwiek z chorób układu krążenia, norma wynosi już maksymalnie 175 mg/dl. Ważne są także proporcje tzw. “dobrego” cholesterolu HDL i “złego” LDL. Cholesterol LDL podwyższony rozpoczyna się od stężenia równego 115 mg/dl w przypadku osób zdrowych, 100 mg/dl u osób z cukrzycą, a nawet 70mg/dl dla osób z rozpoznanymi chorobami sercowo-nacyniowymi, po przebytym zawale czy z przewlekłą chorobą nerek. “Dobra” frakcja jest natomiast uzależniona od płci.
Nieprawidłowe stężenie cholesterolu HDL w przypadku mężczyzn to wartości poniżej 40 mg/dl, dla kobiet wartość graniczna wynosi natomiast 46 mg/dl. Uśrednione spożycie cholesterolu z pokarmem powinno oscylować w okolicy 300 mg/dzień. Należy jednak pamiętać, iż niewskazana jest samodzielna interpretacja wyników badań. Istnieje wiele zmiennych, takich jak tryb życia, dieta czy wiek, które mogą wpłynąć na to, czy dany wskaźnik faktycznie powinien być odczytany jako podwyższony, czy nie. Opinię w tej kwestii powinien wydać lekarz.
HDL i LDL – podwyższony poziom cholesterolu, czym to grozi?
Podwyższony poziom cholesterolu może przynieść bardzo negatywne skutki dla zdrowia. Miażdżyca rozwijająca się w naczyniach krwionośnych powoduje zwężenie światła tętnic i prowadzi do rozwoju nadciśnienia tętniczego, co bardzo zwiększa obciążenie serca w trakcie pompowania krwi. Złogi frakcji LDL odkładające się w naczyniach tętniczych w postaci blaszek miażdżycowych powoduja ponadto zmniejszenie ilość tlenu doprowadzanego do mięśnia sercowego, co skutkuje chorobą niedokrwienną serca. Najtragiczniejszym w skutkach powikłaniem jest zawał serca, który może doprowadzić do zgonu.
Czy można samodzielnie obniżyć poziom cholesterolu?
Co należy zrobić, podejrzewając podwyższony poziomu cholesterolu? Bardzo ważna jest korekta codziennego jadłospisu. Warto chociażby zrezygnować z posiłków obfitych w tłuszcze zwierzęce i zamiast nich spożywać stanole roślinne. Produkty takie jak np. Benecol pozwalają na uregulowanie HDL i LDL w organizmie. Niezmiernie ważne są również ćwiczenia fizyczne. Zaleca się umiarkowaną aktywność fizyczną 3-4 razy w tygodniu po minimum 30 minut dziennie.
Artykuł sponsorowany
