Osteopenia jest stanem, którego wyróżnikiem jest występowanie niskiej masy kostnej, inaczej: niskiej gęstości mineralnej kości. Z wiekiem nasz organizm zaczyna tracić więcej tkanek kostnych, niż jest w stanie wytworzyć.
Masa kostna może spadać do 5 % w każdym dziesięcioleciu (począwszy od 30 roku życia). Jeśli jednak utrata postępuje szybciej – mamy do czynienia z osteopenią. Jak rozpoznać tę chorobę? Do objawów, które powinny skłonić nas do wykonania badań należą: bóle krzyża, stopniowo się nasilające, oraz zmieniona sylwetka (charakterystyczny „wdowi garb”).
W przeciwieństwie do osteoporozy, w osteopenii nie występują złamania przy lekkich urazach.
Rozpoznanie osteopenii, a także potwierdzenie swoich przypuszczeń, można uzyskać przy pomocy badania densytometrycznego. Pozwala ono określić masę kostną bardzo precyzyjnie.
Do postawienia diagnozy stosuje się, wedle zaleceń WHO, wskaźnik T-score, gdzie normę stanowi wynik równy lub przekraczający –1,0 SD (szczytowej masy kostnej osiąganej w wieku ok. 30 lat);
Osteopenia zaczyna się, gdy wynik wynosi mniej niż –1 ale więcej niż –2,5. Każdy wynik poniżej tego pułapu jest już klasyfikowany jako osteoporoza. *Pomiar może być wykonywany w oparciu o kość udową (obecnie preferowany sposób), promieniową czy odcinek lędźwiowy kręgosłupa.
Badania densytometryczne pozwalają uniknąć osteoporozy, jeżeli zostaną w porę wykonane. Można je traktować jako element profilaktyki, zwłaszcza u: kobiet w okresie menopauzalnym, mężczyzn powyżej 65 roku życia, osób, które korzystają z terapii sterydowej oraz osób z zaburzeniami w przyswajaniu wapnia.
Stwierdzone szybko rozpoznanie osteopenii pozwala na natychmiastowe podjęcie terapii, która w przypadku tego schorzenia może prowadzić do całkowitego wyleczenia.
Redakcja
