Krwiomocz to termin określający obecność krwi w moczu. Jest to zjawisko zawsze patologiczne. W warunkach prawidłowych bariera błon budujących nefron (strukturę w nerkach, w której powstaje mocz) nie pozwala na przedostawanie się elementów komórkowych krwi do moczu. Również zdrowa ściana dróg odprowadzających mocz z nerki, a także prawidłowe ściany pęcherza i cewki moczowej nie są źródłem krwi w moczu.
Wyróżnia się dwa stany, różniące się ilością krwinek czerwonych w moczu:
1. krwinkomocz – to stan stwierdzany wyłącznie w mikroskopowym badaniu moczu, oznaczający obecność minimum 3 erytrocytów w polu widzenia, bez zmiany koloru moczu .
2. krwiomocz – to stan oznaczający obecność tak dużej liczby krwinek czerwonych w moczu, iż gołym okiem widoczna jest zmiana jego zabarwienia.
Obecność krwi w moczu może świadczyć o chorobach każdego odcinka dróg moczowych i każdy przypadek powinien być konsultowany przez lekarza specjalistę urologa lub nefrologa.
Możliwe przyczyny krwiomoczu to występujące w dowolnym odcinku dróg moczowych (od nerki po cewkę moczową) zmiany zapalne, infekcje, złogi (kamienie), urazy, zmiany pooperacyjne a także nowotwory. Różnicowanie poszczególnych przyczyn możliwe jest na podstawie wywiadu, badania chorego, badań laboratoryjnych (przede wszystkim analiza i posiew moczu), a także badań obrazowych.
Z tych ostatnich do oceny górnych dróg moczowych (nerki, układy kielichowo-miedniczkowe, moczowody, pęcherz moczowy) wykonuje się badanie przezbrzuszne. Do jego prawidłowego wykonania potrzebne jest odpowiednie przygotowanie pacjenta, a w szczególności zadbanie o jak najmniejszą ilość gazów i treści pokarmowej w jelitach (badanie na czczo, odpowiednia dieta, niepalenie papierosów, przyjmowanie środków zmniejszających ilość gazów jelitowych), a także dobre wypełnienie moczem pęcherza moczowego (picie niegazowanego płynu na ok. godzinę przed badaniem).
mojaprostata.com.pl
