Cukrzyca to choroba, która bardzo często dotyka osób po 40 roku życia. Jest ona wywołana brakiem lub nieprawidłowym działaniem insuliny (hormonu wytwarzanego w trzustce, odpowiedzialnego za prawidłowy przebieg procesów metabolicznych w organizmie).
Najczęstszym typem cukrzycy jest typ 2 (insulinoniezależna). Polega on na zaburzonym działaniu i wydzielaniu insuliny. Przyczyną wystąpienia tego rodzaju cukrzycy jest zazwyczaj otyłość. Komórki zaczynają być odporne na działanie insuliny, która zaczyna być wydzielana w zwiększonej ilości, ale niewystarczającej do wzrastających potrzeb organizmu. Pojawia się tzw. insulinoodporność.
Ze względu na to, iż cukrzyca jest chorobą przewlekła i powolną, jej objawy pojawiają się już w zaawansowanym stadium. Najczęściej są to: ogólne zmęczenie, senność, zwiększone pragnienie, znaczna utrata masy ciała, zaburzenia ostrości widzenia, częste infekcje narządów płciowych. Aby jednak z całą pewnością stwierdzić wystąpienie choroby, należy przeprowadzić badanie krwi. Jeśli stężenie glukozy we krwi przekracza 126 mg/dl na czczo i 200 mg/dl dwie godziny po posiłku, stwierdza się cukrzycę.
Cukrzyca typu 2 zazwyczaj leczona jest zarówno farmakologicznie jak i poprzez utrzymanie odpowiedniej diety i ćwiczenia fizyczne. Najczęściej na początku choroby zaleca się stosowanie zasad zdrowego odżywiania – posiłki o podobnej kaloryczności przyjmowane regularnie, ustalone i odpowiednie proporcje składników pokarmowych. Przy zastosowaniu tych zasad możliwe jest przywrócenie prawidłowego poziomu cukru we krwi. Osoby otyłe natomiast powinny spożywać mniej kalorii niż ich organizm wymaga (ok. 200 kcal na dobę). Jeśli zastosowane są leki doustne liczba posiłków jest dowolna.
Bardzo pomocna w walczeniu z chorobą może okazać się aktywność fizyczna. Powoduje ona, że tkanki są bardziej wrażliwe na insulinę. Ponadto podczas wysiłku fizycznego spada stężenie glukozy we krwi.
Ze względu na to, iż cukrzyca typu 2 dotyka najczęściej osób starszych, a jej powikłania mogą być niebezpieczne dla życia, zaleca się stałe kontrolowanie ciśnienia tętniczego i poziomu cholesterolu we krwi.
Jeśli ani dieta ani aktywność fizyczna nie przynoszą skutków, wprowadza się leczenie farmakologiczne. Istnieją dwie główne grupy leków doustnych: zmniejszające stężenie glukozy we krwi oraz pobudzające wytwarzanie insuliny. Dobierane są w zależności od rodzaju cukrzycy (insulinoodporność lub niedobór tego hormonu). Jeśli i one nie przynoszą poprawy stosuje się insulinę.
Anna Ś
