Przekwitanie i poprzedzający je czas to wyzwanie dla naszej kondycji psychofizycznej, poszukując informacji o symptomach tego okresu najczęściej można przeczytać o: zmęczeniu, wzroście wagi ciała, bólach głowy, uderzeniach gorąca, spadku libido itd. – lista jest długa. Co robić, żeby się nie przerazić?
Pamiętajmy, że – nawet jeśli część tych symptomów wystąpi – są one przejściowe i nie ma powodów do szukania cudownych leków.
Jeśli uświadomimy sobie, że wiele tu zależy od nas – naszej troski o siebie i dbania o zdrowy styl życia oraz o równowagę psychoemocjonalną, mamy dużą szansę przejść ten okres łagodnie. Niezbędne jest zrozumienie istoty zachodzących w nas zmian i ich akceptacja. Ważne jest, abyśmy nie wymagały aby nasze ciało zachowywało się jak dawniej – nie można w nieskończoność przedłużać bycia taką samą osobą jak w młodości. Takie wysiłki prowadzą do rozkojarzenia i depresji, a jednocześnie nasilenia się braku równowagi. W okresie zmian warto wesprzeć organizm ziołami, naturalnymi witaminami i mikroelementami, lekami homeopatycznymi. Powinnyśmy też zdać sobie sprawę, że teraz mamy pełne prawo koncentrować się na sobie. I nie jest to egoizm. To nadmierne poświęcanie się dla innych może być zgubne, bo naraża nas na wyzbycie się energii i ograniczanie możliwości rozwoju.
Pomagać innym – tak, ale korzystać też z tego, co inni ofiarują, pamiętając, że druga połowa życia ma też swoją urodę, którą warto poznać i wyeksponować. Kobietom w okresie menopauzy niemal rutynowo zaleca się hormonalną terapię zastępczą (HTZ). Jedni naukowcy twierdzą, że zwiększa ona ryzyko poważnych chorób, jak rak piersi, mięśniaki macicy, choroby serca, inni całkiem negują te doniesienia.
(na zdjęciu pani doktor Preeti Agrawal)
Czym ma się kierować kobieta decydując się na HTZ?
Ewentualną decyzję należy podjąć po przeprowadzeniu szczegółowej rozmowy z lekarzem, po dokładnym rozważeniu wszystkich za i przeciw, po poznaniu innych, naturalnych metod łagodzenia symptomów menopauzy. Decyzja o rozpoczęciu HTZ nie jest nieodwracalna. Ciało ciągle się zmienia i ewoluuje, dlatego terapia powinna być ciągle na nowo rozważana i weryfikowana, a dawki leków modyfikowane – w zależności od poziomu hormonów, stanu emocjonalnego, stopnia narażenia na stres, kondycji zdrowotnej. Warunkiem absolutnie koniecznym do tego, aby HTZ nie było zagrożeniem jest indywidualizacja terapii (szczegółowy wywiad, dobór leku, dawki i sposobu podania).
www.kobietainatura.pl
