W ostatnich czasach w męskiej antykoncepcji zaczynają pojawiać się zmiany. Dotychczas mężczyźni chcąc się zabezpieczyć mieli do wyboru tylko dwie opcje: powszechnie stosowaną prezerwatywę – jako mechaniczną barierę dla plemników lub wersje alternatywną, czyli wazektomię – zabieg chirurgiczny polegający na podwiązaniu nasieniowodów.
Obecnie pojawiła się nadzieja na nową metodę antykoncepcji, jest nią męska tabletka antykoncepcyjna. Mimo że badania nad jej składem jeszcze trwają, naukowcy już są przekonani, że bezpieczna i skuteczna forma męskiej antykoncepcji już wkrótce stanie się rzeczywistością.
Hormonalne metody antykoncepcji
Za produkcję plemników odpowiedzialny jest męski hormon płciowy – testosteron. Jego prawidłowe stężenie w organizmie jest gwarancją wytwarzania zdrowych i zdolnych do zapłodnienia plemników. Stąd wniosek, że niskie bądź wysokie stężenie testosteronu zakłóci produkcję plemników. Jak wiadomo zbyt niskie stężenie testosteronu powoduje utratę pożądania seksualnego, co może prowadzić do impotencji. Dlatego badania naukowe były prowadzone pod kątem podwyższenia poziomu naturalnego testosteronu.
Za produkcję testosteronu odpowiedzialna jest przysadka mózgowa, która wydziela dwa hormony LH oraz FSH, które oddziałują na jądra i stymulują je do produkcji plemników oraz testosteronu. Badania naukowe potwierdziły, że przyjmowanie syntetycznego testosteronu skutkowało zahamowaniem czynności FH oraz FSH, a w konsekwencji również dojrzewania i prawidłowego wykształcania plemników w jądrach.
Terapia z użyciem syntetycznego hormonu spowodowała wstrzymanie produkcji naturalnego testosteronu, co w konsekwencji zakłóciło produkcję plemników. Jednocześnie poziom testosteronu w organizmie był na tyle wysoki, aby zapobiec obniżenia libido. Taka metoda jest jednak obarczona wadami. Po pierwsze efekt antykoncepcyjny jest opóźniony – zahamowanie produkcji własnych plemników następuje dopiero po pewnym czasie od rozpoczęcia kuracji. Po drugie występują liczne skutki uboczne, takie jak nadpobudliwość, łysienie, problemy z cerą oraz obarczenie wątroby większą ilością toksyn. Dlatego ta metoda nie przyniosła szerszego zastosowania.
Borys
