Zrzeszotnienie kości, jak sama nazwa wskazuje, wiąże się z ich osłabieniem oraz wzmożoną wrażliwością na urazy. Osteoporoza sprawia, że w kościach dochodzi do ubytku tkanki, spada ich gęstość a także zmienia się ich struktura.
Powodem są niedobory wapnia (o różnej genezie). Organizm produkuje niewystarczające ilości komórek odpowiedzialnych za odbudowę tkanek w kościach – ma to miejsce w wyniku zmian hormonalnych (ale także schorzeń). Utrata masy kostnej sprawia, że gwałtownie spada mechaniczna wytrzymałość kości. Dlatego ryzyko złamań jest wzmożone, i to nawet podczas wykonywania pozornie „niegroźnych dla zdrowia” czynności.
Diagnoza osteoporozy nie stanowi jednak wyroku. Choć jej diagnoza zwykle następuje późno (już kiedy pojawią się pierwsze złamania) to jednak leczenie przynosi dobre efekty. Należy jednak pamiętać, że terapia wymaga działań kompleksowych i jest długotrwałym procesem. Dzięki leczeniu można jednak znacząco zmniejszyć ryzyko złamań oraz silnych bólów.
Leczenie osteoporozy polega na podawaniu środków farmakologicznych – hamujących proces niszczenia kości, pobudzających kościotworzenie oraz przeciwbólowych. Najczęściej stosowaną grupą leków są bifosfoniany – odpowiednie w różnych fazach choroby (zarówno dla kobiet jak i mężczyzn), jednak niewskazane przy wrzodach żołądka. Innym rodzajem farmaceutyków są kalcytoniny – pomagające w metabolizmie wapnia (zazwyczaj stosuje się je w charakterze leków pomocniczych).
Kobietom w okresie menopauzy często zaleca się hormonalną terapię zastępczą. Daje ona szansę na uniknięcie osteoporozy. Podczas leczenia zrzeszotnienia kości dobrze jest także przyjmować wapń, witaminę D – zarówno w postaci suplementów, jak i z naturalnych źródeł (nabiał, warzywa liściaste itd.). Odpowiednia dieta, ruch – to również niezbędne elementy profilaktyki, którą warto stosować nawet nie będąc zagrożonym osteoporozą.
Redakcja
