O czym jeszcze wstydzimy się powiedzieć koleżance? Co ukrywamy przed mężem? Jakie nieprzyjemne dolegliwości sprawiają, że odwlekamy wizytę u specjalisty? I przede wszystkim – czemu nie powinnyśmy się tak zachowywać?
Nadmierna potliwość
Czym jest pocenie się? Dzięki poceniu organizm traci ciepło, jest to normalna reakcja organizmu na wysoką temperaturę, zdenerwowanie, stres i wysiłek fizyczny. Jeśli pot jest wydzielany w nadmiarze i nie jest to niezbędne do kontrolowania temperatury ciała, to mamy do czynienia z nadpotliwością.
Nadmierne pocenie się jest uciążliwe i krępujące dla osób, które na nie cierpią. Jest to nadaktywność gruczołów potowych, a te zlokalizowane są niemal na całej powierzchni ciała. Miejsca najczęściej dotknięte nadpotliwością to: dłonie, topy, okolice pach i pachwin.
Nadpotliwość dosyć często ma podłoże emocjonalne, ale mogą również przyczyniać się do niej choroby ogólnoustrojowe: cukrzyca, gruźlica, choroby nerek i nadczynność tarczycy. Ważne jest aby zgłosić się z tym problemem do lekarza, a on pomoże wykluczyć główną przyczynę nadpotliwości. Pocenie wiąże się ze stresem, jest reakcją emocjonalną. Najczęściej w sytuacjach stresowych pocą się dłonie i pachy. Dla niektórych reakcja jest na tyle silna, że powoduje dyskomfort psychiczny. W takim przypadku doraźną pomocą są leki uspakajające i środki miejscowego łagodzenia potliwości.
Nadmierne pocenie można leczyć, od kilku lat stosuje się Toksynę Botulinową typu A. Wyniki takiej terapii są bardzo dobre, toksyna powoduje porażenie zakończeń nerwowych dochodzących do gruczołów potowych i blokuje wydzielanie potu w danej okolicy. Jeśli pojawia się on ponownie, zabieg powinien być powtórzony.
Grzybica
Zaczerwienienia, swędzące ogniska, które się powiększają to typowe objawy grzybicy skóry. Na brzegach tych ognisk można zauważyć złuszczający się naskórek, jak i drobne pęcherzyki oraz wysypkę. Grzybicę można leczyć maściami, ale taka kuracja przynosi jedynie chwilową poprawę i często choroba powraca. Zmiany grzybicze są sygnałem, że nasz organizm został skolonizowany przez grzyby.
Można jednak ustrzec się przed grzybicą. Należy wzmocnić swój system odpornościowy, wzbogacać go o witaminy, makro- i mikroelementy. Ważna jest higiena osobista, powinno się pamiętać o myciu rąk, mają one bowiem szczególne predyspozycje do pocenia się.
Jeśli kąpiemy się pod natryskami w miejscach publicznych powinniśmy zaopatrzyć się w klapki. Stopy po kąpieli należy dokładnie wycierać, a zwłaszcza miejsca między palcami. Kiedy nasza potliwość może być wzmożona, czyli w okresie letni, powinno nosić się przewiewne lekkie obuwie, a unikać zakrytych butów – szczególnie z tworzyw sztucznych. Zarodniki grzybów doskonale czują się w naszym obuwiu, stąd nie należy pożyczać swoich ani czyichś butów.
Łuszczyca
Łuszczyca jest najczęściej spotykaną chorobą skóry, dotyka od 2 do 4 procent populacji. Nie można się nią zarazić, jest uwarunkowana genetycznie. Jest schorzeniem przewlekłym, z tendencjami do samoistnego ustępowania i powracania. Może mieć to związek z błędnym funkcjonowaniem układu odpornościowego.
Łuszczyca objawia się w sposób charakterystyczny, są to czerwonobrunatne lub zaróżowione, płaskie, o wyrazistych zakończeniach, różnej wielkości, pokryto srebrzystą łuską. Łuski te czasem ulegają zlewaniu. Łuszczyca występuje najczęściej na skórze prostowników kończyn, czyli na łokciach, kolanach, kości krzyżowej, pośladku i w uchu.
Choroba ta spotykana jest zarówno u kobiet jak i mężczyzn. Jest chorobą, której praktycznie nie da się uleczyć, jeśli się ujawni to trwa przez całe życie, ale z różnym przebiegiem. Zmiany pojawiające się na skórze mogą doprowadzić do problemów psychosomatycznych, dlatego należy nauczyć się żyć z tym schorzeniem, by funkcjonować normalnie. Chorobę – mimo tego, że jest nieuleczalna – można zaleczyć, na rynku farmaceutycznym są maści, które złagodzą objawy choroby.
Artykuły powiązane
Anna J
