Rośliny są znane z właściwości leczniczych. Wykorzystywano je już od wieków. Rabarbar na menopauzę to kolejny sposób na naturalne łagodzenie dokuczliwych objawów przekwitania.
Rabarbar
Rabarbar jest rośliną pochodzącą z Azji. Z powodzeniem uprawia się go w Polsce. W maju oraz czerwcu rabarbar smakuje najlepiej. Roślina zawiera dużą ilość żelaza kwasy jabłkowego i kwasu szczawiowego. Może być spożywana na surowo lub w formie soku, kompotu oraz jako dodatek do ciast czy innych deserów. Charakteryzuje się kwaśnym i orzeźwiającym smakiem. To dość popularna roślina, uprawiana na ogół w ogródkach działkowych.
Rabarbar na menopauzę
Niektóre kobiety nie chcą rozpoczynać hormonalnej terapii zastępczej czy stosować leków, dostępnych w aptekach bez recepty. W takiej sytuacji sprawdzają się naturalne środki, łagodzące objawy menopauzy. Należą do nich przede wszystkim rośliny. Rabarbar ogrodowy, jest popularna w Polsce rośliną. Korzeń rabarbaru zawiera związki biochemiczne, m.in. rapontycynę. Substancję możemy porównać do fitoestrogenów, czyli hormonów roślinnych. Przypomina je w swojej budowie. Dzięki temu jest w stanie pobudzić organizm do produkcji hormonów płciowych, których spadek jest przyczyną wielu dolegliwości. Rabarbar jest bogaty w wapń, co w połączeniu z witaminą D zapewnia odpowiedni środek, zapobiegający osteoporozie. Kobiety po menopauzie często na nią chorują, więc tym bardziej warto zwrócić uwagę na roślinę, jaką jest rabarbar. Warzywo działa korzystnie na układ trawienny i przywraca apetyt. Dodatkowym plusem rośliny jest brak skutków ubocznych czy ryzyka rozwoju innych chorób, jak ma to miejsce w przypadku stosowania hormonów. 
Jest źródłem cynku i magnezu, pierwiastków które wzmacniają gospodarkę hormonalną kobiet. Sprawdza się jako lekarstwo na uderzenia gorąca czy bezsenność, towarzyszącą w menopauzie.
Wielokrotne badania udowodniły lecznicze działanie rabarbaru. To naturalny środek na menopauzę, który warto wypróbować. Kobiety w okresie premenopauzalnym powinny wprowadzić rabarbar do swojej diety, choćby przez zawartość w nim potasu, magnezu, wapnia, kwasu foliowego czy witaminy C.
Katarzyna Antos
