Andrologia jest dziedziną nauk medycznych, która zajmuje się męskim układem płciowym. Jest to dziedzina stosunkowo młoda, ponieważ jeszcze kilka wieków wcześniej panowało przeświadczenie, że za bezpłodność oraz wady u noworodków odpowiada wyłącznie kobieta.
Ze względu na to, że andrologia jest młodą dziedziną nauki do niedawna diagnostyka oraz leczenie tych zaburzeń były znacznie ograniczone ze względu na stosunkowo niski stan wiedzy. Jednak w ostatnich latach obserwuje się jej niezwykle dynamiczny rozwój spowodowany zastosowaniem nowych metod badawczych z dziedziny biochemii, biologii molekularnej i genetyki.
Powstają coraz doskonalsze metody diagnostyki laboratoryjnej i obrazowej. Pojawiają się nowe preparaty stosowane w terapii zaburzeń hormonalnych, seksualnych i w niepłodności. Ponadto dzięki informacji w mediach o postępach andrologii zmienia się społeczny stereotyp podejścia do tego typu zaburzeń. Problemy z męską płodnością, czy zaburzeniami erekcji, przestają już być tematem tabu i zaczyna się mówić o nich otwarcie. Kobieta i mężczyzna traktowani są z równą uwagą jako para, która uczestniczy w rozrodzie i współżyciu seksualnym.
Rozwój andrologii jest spowodowany także coraz częściej pojawiającymi się zaburzeniami męskiego układu płciowego na skutek wpływu gwałtownie postępującego zanieczyszczenia środowiska naturalnego przez rozwój cywilizacji industrialnej. Są to m.in. wady rozwojowe męskiego układu płciowego, które w Polsce stanowią ok. 13% wad wrodzonych i zajmują 3. miejsce po wadach układu krążenia i układu kostnego. Najczęstszą wadą jest spodziectwo (lokalizacja ujścia cewki moczowej przesunięta w kierunku krocza na brzusznej stronie trzonu prącia). Wiele danych wskazuje także na coraz częstsze występowanie wnętrostwa (brak zstąpienia jąder do moszny w okresie płodowym). Zwiększa się także częstość występowania nowotworów jąder wywodzących się z komórek płciowych, w Polsce ok. 5%/rok.
Jolanta Słowikowska-Hilczer
