Bieg maratoński to ekstremalny wysiłek fizyczny. Bieg na historycznym dystansie 42.195km jednych przeraża ogromem kilometrów do pokonania, dla innych przeciwnie – jest atrakcyjnym wyzwaniem. Zdrowy organizm odpowiednio przygotowany bez uszczerbku na zdrowiu zniesie ten wysiłek – bez względu na wiek.
To niewielkie formalne wymogi, ale nie dajmy się zwieść, że to wystarczy. Do maratonu trzeba się fizyczne przygotować, by na trasie nie przeżywać psychicznych katuszy. Bez kilkumiesięcznego treningu maraton może być groźny dla zdrowia, spowodować kontuzje, przeciążyć mięśnie i stawy.
Systematyczna praca pozwala jednak nawet wielu 70-latkom regularnie biegać w ulubionych miejscach, do których co roku powracają z sentymentem (jak np. Jacek Fedorowicz, znany satyryk od lat biegający na różnych dystansach), spotykając na trasie tych samych od lat znajomych, poznając mijane na trasie atrakcje.
Wiele maratonów jest organizowanych w atrakcyjnych turystycznie miejscach np. prowadząc przez obszary staromiejskie Torunia, Wrocławia, Krakowa, bulwary nadmorskie w Gdyni, warszawską Starówkę czy widokową trasę z Krynicy Górskiej do Muszyny).
Zaawansowani biegacze-amatorzy, bez względu na wiek, podróżują od wiosny do jesieni po całej Europie i nawet stawiają sobie dalekosiężne cele turystyczne np. poznanie w ciągu lat wszystkich stolic Europy przez maratony w nich organizowane czy udział w biegach w Maroku (jak Grzegorz Kołodko), Egipcie czy Tunezji, a nawet na Kilimandżaro czy wulkan Teneryfy.
dr Paweł F. Nowak
