Babcie są kochane, najcudowniejsze na świecie! Są dumne z wnuków, dzielą się opowieściami, wymieniają wrażeniami z kontaktu z maluchem, pokazują sobie zdjęcia. A co z osobami, które nie mają wnuków, albo nie mają z nimi kontaktu?
Jest też druga strona medalu, smutniejsza – kiedy rodzice nie mogą mieć dzieci. Jest to bardzo trudne, gdy wszyscy pragną obdarzyć świat maleństwem, a nie jest to możliwe.
Osoba, która wie, że nigdy nie będzie babcią, może cierpieć, współczując małżonkom, a równocześnie musi się uporać z silnym uczuciem straty. Może to prowadzić nawet do depresji.
Jak wyleczyć obsesję na punkcie wnuków?
Niestety, osoby ogarnięte pragnieniem posiadania wnuka bardzo rzadko odstępują od swoich roszczeń. Jedynym ratunkiem jest interwencja młodych małżonków, którzy zagrożą całkowitym zerwaniem stosunków towarzyskich z upartą prawie-babcią. I tylko wtedy, gdy faktycznie zrealizują swoje groźby, będzie możliwy jakikolwiek późniejszy kompromis.
Etatowa babcia
Jeśli jednak nasze pragnienie wynika z chęci obdarzenia czułością małego człowieka, wcale nie musimy czekać na własnego wnuka. Można zostać zastępczą babcią! Jest to forma pracy jako opiekunka do dziecka, która polega na opiece nad dzieckiem osób, które z różnych powodów nie mają kontaktu ze swoimi rodzicami, a uważają, że dzieciak powinien mieć babcię.
Joanna Pastuszka-Roczek
