Z badań naukowych wynika, że ekstrawertyzm jest uwarunkowany genetycznie tak jak grupa krwi. Trudno zmienić w sobie pewne cechy, ponieważ ekstrawertyzm jest silnie powiązany ze wzmożoną aktywnością układu współczulnego. Wchodzi on w skład wegetatywnego układu nerwowego, czyli działa niezależnie od naszej woli. Układ współczulny jest napędzany dopaminą, czyli hormonem nagrody. Co jest dobre dla ekstrawertyka?
Ekstrawertycy wyrażają emocje wprost
Osoby ekstrawertyczne zazwyczaj wiodą szczęśliwsze życie od introwertyków. Wynika to z faktu, że nie tłumią w sobie żadnych emocji. W ich przypadku powiedzenie – co w sercu, to na języku, w pełni się sprawdza. Gdy coś wytrąci ich z równowagi, od razu wykazują swoje niezadowolenie. Gdy coś ich cieszy, wpadają w euforię.
Ekstrawertycy to osoby towarzyskie
Ekstrawertycy to osoby rozmowne i towarzyskie. Ludzie ich lubią, bo pełnią rolę duszy towarzystwa. Potrafią rozkręcić niejedną imprezę. Łatwo nawiązują kontakty. Nie mają problemu z zagadaniem do obcej osoby. Bez problemu mówią to, co naprawdę myślą. Jest to dobre dla ich zdrowia psychicznego, ponieważ nie tłumią w sobie złych emocji, lecz wyrzucają je z siebie z prędkością karabinu maszynowego.
Umiejętność proszenia o pomoc
Ekstrawertycy rzadko męczą się z problemami w samotności. Umieją prosić o pomoc. Gdy w ich życiu coś się dzieje – udana randka, zawirowania w pracy, to chcą się jak najszybciej wygadać. Dzwonią do przyjaciół lub umawiają się z nimi na obiad.
Pozytywna energia czerpania z rozmów z ludźmi
Ekstrawertycy czerpią pozytywną energię z towarzystwa innych ludzi. Umieją z nimi rozmawiać, bawić się. Są szczęśliwi, gdy mogą wyskoczyć z przyjaciółmi na spacer czy nad jezioro. Wtedy ładują baterie. Męczą się w samotności, nie lubią spędzać czasu w domu, bo to zwyczajnie ich nudzi.
Układ nagrody i wyzwania
Ekstrawertycy lubią wyzwania, najsilniej do działania motywuje ich układ nagrody. W ich życiu ciągle musi się coś dziać, inaczej cierpią z powodu nudy. Lubią nowe wyzwania w pracy, cieszą się z poznania nowej koleżanki czy próbowania nowych smaków potraw. Nie znoszą medytacji, jogi, łowienia ryb, nie potrafią długo robić jednej rzeczy. Monotonia ich męczy.
Kreatywna praca
Ekstrawertycy łatwiej wpadają w złość, lepiej sprawdzają się w zawodach kreatywnych aniżeli przy powtarzalnych, rutynowych czynnościach. Mają w sobie naturę odkrywców. Sprawdzają się w roli menedżerów, gdyż potrafią pracować z ludźmi i nie boją się wprost wyrażać swoich uwag.
Wysokie zadowolenie z życia
Ekstrawertycy długo nie martwią się jednym problemem, przez co zazwyczaj cieszą się dobrym humorem. Do życia podchodzą z optymizmem, cieszą się z niego i zdecydowanie rzadziej zapadają na depresję, bo zawsze potrafią poprosić o pomoc. Nie ulegają wypaleniu zawodowemu, bo często wybierają pracę, która daje im nowe wyzwania.
