Czerniak to nowotwór złośliwy skóry. Najczęściej rozwija się na znamionach barwnikowych (zazwyczaj obecnych na skórze od kilku lat). Wczesne wykrycie nowotworu daje największe szanse na wyleczenie – jako, że postępuje on szybko, dając przerzuty na inne organy.
Czerniak co roku jest diagnozowany u około 2,5 tysiąca Polaków, niestety – często jest to zbyt późne wykrycie choroby, aby rokowania mogły być pomyślne.
Elementem profilaktyki czerniaka być regularne badania kontrolne skóry. Najlepiej, aby odbywały się co roku. Jeżeli na naszym ciele występują niepokojące wrodzone znamiona barwnikowe (guzowate itd.) to lepiej je usunąć – częstość rozwoju czerniaka w ich obrębie dotyczy bowiem do 20 % przypadków.
Przy samodzielnym badaniu zaleca się stosowanie opracowanej przez Amerykanów metody ABCD. Oznacza to, aby zwracać uwagę na – A – asymetrię znamion (różnice między częściami jednego znamienia); B – czyli brzeg znamienia oraz występujące w nim nierówności; C – kolor znamienia; D – jego średnicę – każde znamię o większej niż 6 mm średnicy jest potencjalnym zagrożeniem.
Niepokój powinny wzbudzać: powiększanie się znamienia, zmiana jego zabarwienia czy kształtu, ale także odczuwany świąd czy pieczenie w obrębie zmiany. Może się również pojawić zaczerwienie wokół znamienia, a nawet krwawienie.
Jeśli tylko zauważymy coś niepokojącego powinniśmy bezzwłocznie odbyć konsultację medyczną. Lekarz może zastosować badanie histopatologiczne a także badanie z użyciem diaskopu. Najlepiej jednak nie czekać na wystąpienie objawów zwiastujących chorobę, tylko stosować profilaktykę, badać się regularnie, a także odpowiednio chronić skórę przez szkodliwym promieniowaniem UV.
Redakcja
