diagnostyka-w-leczeniu-chorob-prostaty

Obecnie obserwuje się wzrost zachorowań mężczyzn z grupy wiekowej powyżej 50 lat na choroby związane z gruczołem krokowym, potocznie zwanym prostatą. Wpływ na to zjawisko mogą mieć: wydłużająca się średnia długości życia, wzrost świadomości zdrowotnej oraz większa dostępność i nowoczesność badań.

III.Badania uzupełniające – takie, które należy wykonać u wybranych chorych według wskazań określonych przez lekarza:

1.badanie przepływu cewkowego i ciśnienia wewnątrzpęcherzowego (czy jest upośledzony mięsień wypieracza pecherza, czy dominuje przeszkoda w odpływie moczu)
2.badanie stercza za pomocą ultrasonografii nadłonowej lub ultrasonografii przezodbytniczej (TRUS)
3.badanie górnych dróg moczowych za pomocą ultrasonografii albo urografii
4.wziernikowanie (cystoskopia) dolnych dróg moczowych

IV. Badania stosowane w wyjątkowych przypadkach – nie zalecane wielu pacjentom:

1. wsteczna uretrografia (badanie kontrastowe cewki moczowej)
2. cystouretrografia
3. pomiar profilu ciśnienia wewnątrzcewkowego
4. badanie elektromiograficzne

Do zdiagnozowania najczęściej występującej dolegliwości, czyli rozrostu gruczołu krokowego wystarczy wykonać badania z I lub II grupy, dlatego udając się do urologa nie musisz obawiać się konieczności wykonania szeregu skomplikowanych badań. W kolejnych artykułach postaramy się przybliżyć wam na czym polega wykonywanie podstawowych badań w tym zakresie.

Borys