Z pełnym przekonaniem możemy powiedzieć, że taniec istnieje od momentu, kiedy pojawił się człowiek. Potwierdzeniem tych słów są odnalezione w jaskiniach malowidła, powstałe w neolicie, przedstawiające zjawiska ruchu takie jak skoki i pozy taneczne. Dlaczego ciało chce tańczyć?
Taniec pierwotny
Forma tańca w społeczeństwach pierwotnych różniła się znacznie od tego, co człowiek współczesny rozumie pod tym pojęciem. Taniec pierwotny oparty był na ruchach naturalnych i spontanicznych, często odzwierciedlających obserwowany świat zwierząt, czy roślin. Ciało i psychika nie były postrzegane wówczas jako dwa odrębne byty, ale jako jedność połączona głęboką więzią emocjonalną. Dlatego właśnie nasi przodkowie przy pomocy tańca oraz towarzyszących im wokaliz i śpiewów dawali upust zarówno uczuciom radości, jak i strachu, rozładowując napięcie emocjonalne. Ta właśnie czynność stała się później jednym z podstawowych założeń choreoterapii.
Silna wiara w działanie sił nadprzyrodzonych pociągała za sobą przekonanie, że wykorzystując magiczną siłę tańca można oddalić od siebie choroby, śmierć i inne klęski. Nie bez znaczenia było połączenie ruchu z użyciem prymitywnych instrumentów perkusyjnych grzechotek i bębnów, które pomagały stworzyć rytm. To właśnie ta cecha muzyki, która odzwierciedla harmonię i następstwo zjawisk w przyrodzie.
Anna J
