Dzieci w pewnym wieku zaczynają wykazywać tendencję do autonomii, ta jednak nie zawsze spotyka się z odpowiednią reakcją rodziców. Niekiedy opiekunowie boją się o pociechę i otaczają ją nadmiernym parasolem ochronnym. Ich nadopiekuńczość utrudnia jednak prawidłowy rozwój psychoemocjonalny dziecka. Dlaczego należy uczyć dziecko samodzielności?
Spis treści:
- Potrzeba autonomii – kiedy pojawia się u dzieci?
- Nauka samodzielności – dlaczego jest ważna dla dziecka?
- Co daje dziecku samodzielność?
- Dlaczego należy uczyć dziecko samodzielności?
- Jak szkodzi nadopiekuńczość rodziców?
- Jak nauczyć dziecko podejmowania decyzji?
Potrzeba autonomii – kiedy pojawia się u dzieci?
Każde dziecko w pewnym wieku zaczyna wybijać się na autonomię. Proces ten zazwyczaj rozpoczyna się powyżej 1. roku życia, gdy młody człowiek zaczyna samodzielnie chodzić i może eksplorować otaczającą go rzeczywistość. Niektórzy rodzice wspierają go w tym procesie i zachęcają do próbowania nowych rzeczy, jednocześnie bacznie obserwując, czy nic nie zagraża maluszkowi. Inni boją się, że dziecko coś na siebie wyleje i w rezultacie tłamszą w nim przejawy samodzielności. Nie jest to jednak najlepsze rozwiązanie.
Nauka samodzielności – dlaczego jest ważna dla dziecka?
Kilkulatek często toczy bój się ze swoimi rodzicami. Chce sam wiązać buty, zakładać szalik i robić kanapki. Nie zawsze jednak mama czy tato okazuje radość z jego entuzjazmu. Niektórzy rodzice uważają, że gdy dziecko coś robi, to sam proces ulega wydłużeniu. Wolą zatem samodzielnie je ubrać i we wszystkim je wyręczają. Nie pozwalają zatem wykształcić poczucia sprawczości. To zrozumiałe, że czasem brakuje czasu na to, aby dziecko samo się ubierało. Można je raz wyręczyć, ale podkreślić, że jest to wyjątek od reguły z powodu opóźnienia wyjścia do przedszkola.
Co daje dziecku samodzielność?
Dlaczego należy uczyć dziecko samodzielności? Po pierwsze, młody człowiek musi zacząć odnajdywać się w otaczającym go świecie. Lepiej, aby ten proces rozpoczął się już teraz aniżeli za kilkanaście lat. Nadopiekuńczy rodzic często sprawia, że z dziecka wyrasta człowiek niezdolny do samodzielnej egzystencji. Nie potrafi on przygotować obiadu, posprzątać mieszkania czy zawiązać prawidłowo szalika, gdyż przy każdej sposobności jest wyręczany przez mamę czy tatę.
Dlaczego należy uczyć dziecko samodzielności?
Kiedy dziecko idzie do szkoły, musi wykazywać się pewną samodzielnością. Nauczycielka nie będzie go ubierała ani wspierała w czynnościach natury higienicznej. Wyręczanie dziecka przy każdej czynności utrudnia mu adaptację do grupy rówieśniczej oraz funkcjonowanie w szkolnej rzeczywistości. Tymczasem dziecko powinno umieć się samodzielnie spakować, sprawdzić plan lekcji, ubrać się itp.
Jak szkodzi nadopiekuńczość rodziców?
Niektórzy rodzice zakładają, że ich pociechy jeszcze zdążą się w życiu natrudzić, dlatego starają się im zaoszczędzić trosk. Niestety, nadopiekuńczość stanowi drogę donikąd. Dziecko musi wykształcić w sobie ambicję i zdolność do samodzielnej egzystencji. Przyzwyczajone do wygód może zupełnie nie odnajdywać się w dorosłym świecie. Gdy wyjedzie na studia do innego miasta lub rozpocznie swoją pierwszą pracę, będzie miało problem z najprostszymi czynnościami.
Jak nauczyć dziecko podejmowania decyzji?
Nauka samodzielności powinna rozpocząć się od tego, że dziecko może podejmować własne decyzje. Oczywiście, początkowo powinno to odbywać się pod nadzorem rodzica. Warto pozwolić maluchowi wybrać kredki. Dzięki temu dziecko nauczy się podejmować własne decyzje i ponosić ich konsekwencje. Jednocześnie rodzic okaże młodemu człowiekowi, że liczy się z jego zdaniem.
