Gubienie moczu to wstydliwy problem wielu osób. Dwa razy częściej na tę dolegliwość cierpią kobiety niż mężczyźni. Co ósma kobieta przed 39. rokiem życia boryka się z tym problemem. Po menopauzie już połowie pań zdarza się nietrzymanie moczu! Duża część z nich nie mówi o tym lekarzowi, niektóre wręcz uważają, że jest nieodłącznym elementem starzenia się. A to duży błąd, ponieważ tę dolegliwość można skutecznie leczyć. Narażone są szczególnie te panie, które są otyłe, cierpią na przewlekłe zaparcia lub przeszły operacje ginekologiczne. Ryzyko rośnie także wraz z wiekiem oraz liczbą ciąż i porodów.
Nietrzymanie moczu to krępujący problem, który utrudnia codzienne życie. Kobiety dotknięte tą dolegliwością unikają wychodzenia z domu i stresują się podczas spotkań z rodziną czy znajomymi. Mimo kłopotliwości schorzenia, dużo pań zwleka z pójściem do lekarza nawet 3 lata. Dopiero, gdy gubienie moczu zdarza im się podczas najprostszych codziennych czynności, decydują się na wizytę u specjalisty.
Gubienie moczu – przyczyny
Przewlekłe nietrzymanie moczu to dość złożony problem zdrowotny. U dojrzałych kobiet najczęściej występuje wysiłkowe nietrzymanie moczu, którego przyczyną jest osłabienie mięśni dna miednicy. Nie zaciskają one dostatecznie cewki moczowej, co sprawia, że mocz wycieka przy wysiłku fizycznym, podczas seksu, w czasie śmiechu czy kaszlu. Ciąża, poród oraz menopauza wpływają na fizyczne zmiany w układzie moczowym kobiet i rozregulowują jego właściwe funkcjonowanie. U przekwitających pań niski poziom żeńskich hormonów powoduje pogorszenie ukrwienia i kurczliwości mięśni i więzadeł, co skutkuje obniżeniem narządów rodnych i wyciekaniem moczu z cewki. Nadmierna aktywność mięśni pęcherza powoduje za to nietrzymanie moczu z naglącym parciem. Potrzeba oddania moczu pojawia się nagle i jest bardzo silna, a po chwili następuje jego wypływ. Ten typ często towarzyszy chorobom neurologicznym i zapaleniu pęcherza. Gubienie moczu może także następować okresowo i być wywoływane przez alkohol i kawę, niektóre leki czy napoje z cytrusów.
Diagnostyka nietrzymania moczu
U dojrzałych pań najczęściej występuje wysiłkowe nietrzymanie moczu, panów na ogół dotyka problem z naglącym parciem. Obie płcie mogą jednak cierpieć także na inne rodzaje tego schorzenia, szczególnie, jeśli borykają się dodatkowo z różnymi chorobami. Określić, jaki typ gubienia moczu u nas występuje, może ginekolog lub urolog. Lekarz powinien przeprowadzić z nami wywiad, zbadać fizycznie a także zlecić szereg badań. Zazwyczaj jest to posiew moczu, pomiar stężenia kreatyniny i mocznika w surowicy krwi, USD, badanie urodynamiczne lub radiologiczne. Niekiedy mierzy się także długość cewki moczowej i ciśnienie, które się w niej utrzymuje. Gdy specjalista stwierdzi u nas konkretne schorzenie, dobiera odpowiednią terapię, która może obejmować ćwiczenia, leki, stymulację prądem, a nawet operację.
Gubienie moczu – leczenie
Lekarz uzależnia zalecaną terapię od przyczyny i nasilenia dolegliwości. Przyznaje schorzeniu stopień w skali od 0 do III – im gorsze objawy, tym wyższa liczba. Leczenie polegać może na treningu mięśni, farmakoterapii, stymulacji prądem lub operacji. Im mniej zaawansowana jest choroba, tym bardziej pomóc mogą nam ćwiczenia i leki. Trening wzmacniający mięśnie dna miednicy trwa 15-30 minut i musi być powtarzany wielokrotnie w ciągu dnia. Poprawa pojawia się po około 6 miesiącach, jednak po tym czasie warto nadal ćwiczyć, by problem się nie powtórzył. Lekarz lub rehabilitant poinformuje nas, jak w prawidłowy sposób ćwiczyć mięśnie Kegla. Przydatny może być także specjalny ciężarek, który wkłada się do pochwy – naszym zadaniem jest napinanie mięśni tak, by nie wypadł. W schorzeniu o stopniu I i II pomocne bywa również leczenie farmaceutykami. Dojrzałym paniom specjalista zapisuje zazwyczaj preparaty hormonalne w postaci globulek lub tabletek.
Sposoby na nasilone dolegliwości
Gdy nietrzymanie moczu jest dużym i utrudniającym życie pacjentki problemem, lekarze mogą sięgnąć po inne metody leczenia: stymulację prądem lub operację. Pobudzenie impulsami elektrycznymi niektórych struktur ciała i pewnych włókien nerwowych sprawia, że mięśnie krocza kurczą się, co stymuluje je i wzmacnia. Do tej terapii stosuje się elektrody zewnętrzne lub dopochwowe, a leczenie musi być przeprowadzone pod nadzorem lekarza. Ostatnim sposobem na wyleczenie nietrzymania moczu jest operacja. Pozwala na przywrócenie właściwego położenia narządu rodnego, pęcherza i cewki moczowej. Zabieg trwa około 30 minut i okazuje się skuteczny w przypadku 90% kobiet.
Gubienie moczu – profilaktyka
Gubienie moczu to przypadłość przewlekła i mająca duży związek z naszym stylem życia. Aby nie nabyć tej dolegliwości, warto odstawić napoje alkoholowe i zawierające kofeinę oraz utrzymywać prawidłową wagę. Normą powinno być dla nas systematyczne ćwiczenie mięśni dna miednicy, co wzmacnia je i zapobiega problemowi. Taki trening szczególnie ważny jest po porodzie, bo właśnie wtedy mięśnie te są najbardziej osłabione. Pomocna jest także dieta zapobiegająca zaparciom, które sprzyjają pojawieniu się nietrzymania moczu. Odpowiednia profilaktyka oraz wizyta u lekarza jak najszybciej po pojawieniu się pierwszych objawów gubienia moczu zapobiegną poważnej dolegliwości. Warto o tym pamiętać, bo nietrzymanie moczu może znacznie utrudnić nam codzienne funkcjonowanie.
Karolina Solga
