Terapia hormonalna polega na podawaniu estrogenów z progestagenami. Pozwala na łagodzenie dolegliwości związanych z procesem menopauzy (zarówno fizycznych jak i psychicznych). Dzięki wyrównaniu poziomu hormonów – przywrócona zostaje równowaga.
Leczenie lepiej jest jednak rozpoczynać wcześnie, przy pierwszych objawach, wtedy bowiem efekty będą najbardziej satysfakcjonujące. Niestety – hormonalna terapia zastępcza, mimo wysokiej skuteczności, nie jest dla każdego właściwa.
To, czy można ją zastosować zależy od kilku czynników: stanu zdrowia, wieku pacjentki.
Do stanów, które stanowią przeciwwskazania do przyjmowania hormonów w ramach terapii należą: choroba niedokrwienna serca, niewydolność bądź inne choroby wątroby, krwawienia z dróg rodnych, ciąża, choroby dróg żółciowych, porfiria, rozpoznane zmiany nowotworowe (lub podwyższone ryzyko zachorowania na raka), migreny.
Nadciśnienie oraz cukrzyca nie wykluczają co prawda możliwości stosowania HTZ, jednak konieczna jest wzmożona ostrożność oraz częste wizyty kontrolne u specjalisty. Ingerencja w gospodarkę hormonalną zawsze niesie ze sobą ryzyko wystąpienia skutków ubocznych, dlatego też każda kobieta decydująca się na ten rodzaj terapii powinna pamiętać o regularnych badaniach profilaktycznych, oraz obserwowaniu na co dzień reakcji swojego organizmu na przyjmowane preparaty (i w razie obaw – o natychmiastowym powiadomieniu o nich lekarza prowadzącego).
Redakcja
