Wsparcie emocjonalne, dostarczane nam przez najbliższych, jest bardzo istotnym moderatorem powrotu do zdrowia. Ważne jest jednak, by owo wsparcie było adekwatne, a więc pochodzące od właściwych osób, we właściwej formie i stosownym czasie.
Po czwarte
Zastanów się nad wsparciem, jakiego potrzebujesz. Ludzie w chorobie mają bardzo różne preferencje względem rodzaju relacji z bliskimi. Niektórzy wolą zostać sami, by móc spokojnie zebrać myśli, a inni zupełnie przeciwnie, potrzebują jak największej ilości osób, by czuć się komfortowo. Powiedz swoim bliskim o swoich oczekiwaniach. Wsparcie emocjonalne, dostarczane nam przez najbliższych jest bardzo istotnym moderatorem powrotu do zdrowia. Ważne jest jednak, by owo wsparcie było adekwatne, a więc pochodzące od właściwych osób, we właściwej formie i stosownym czasie.
Uczucia towarzyszące
Powyższe zasady pomogą Ci jak najłatwiej przetrwać chorobę i nie ulec depresji. Pamiętaj, że negatywne emocje takie jak: smutek, przygnębienie, żal, rezygnacja, bezradność, złość, gniew nieodłącznie towarzyszą procesowi chorobowemu i doświadczanie ich jest zupełnie naturalne i normalne.
Poproś o psychologa – masz do tego prawo
Nie zapominaj także, że przebywając w szpitalu masz prawo do specjalistycznej opieki. I nie chodzi tutaj wyłącznie o opiekę medyczną, ale także psychologiczną. Dlatego, jeśli doświadczasz uporczywych objawów, z którymi sama nie potrafisz sobie poradzić – zwróć się do specjalisty, który z pewnością dołoży wszelkich starań, aby Ci pomóc.
Joanna P.
