Zaufanie stanowi fundament życia społecznego. Chcemy ufać innym – lekarzom, urzędnikom, sędziom, policjantom czy naukowcom. Pragniemy również, aby inni darzyli nas zaufanie. Tymczasem to wcale nie jest takie łatwe, jak mogłoby się wydawać. W naszym artykule podpowiadamy, jak zbudować zaufanie.
Spis treści:
- Budowanie zaufania to długotrwały proces
- Zaufanie wymaga wzajemności
- Pierwotne zaufanie – jak powstaje?
- Jak zbudować zaufanie? Postaw na obecność
- Otwartość na drugiego człowieka
- Otwarta komunikacja
- Wsparcie i dobre rady
- Jak zbudować atmosferę do rozmowy?
- Wysłuchanie drugiego człowieka
- Wdzięczność za spotkanie
- Czy budzimy zaufanie?
- Jak tracimy zaufanie?
Budowanie zaufania to długotrwały proces
Budowanie zaufanie stanowi żmudny proces, w który należy włożyć sporo wysiłku. Nikt nas nim nie obdarzy z marszu. Aby je zyskać, trzeba się bardzo postarać. Jak zbudować zaufanie? Niewątpliwie istotną rolę odgrywa dotrzymywanie złożonych wcześniej obietnic. Jeśli masz się z kimś spotkać dziś o 17, to nie odwołuj tego na ostatnią chwilę. Bardzo trudno zyskać zaufanie, ale bardzo łatwo można je stracić przez niewłaściwe zdanie, nieprzemyślane zachowanie etc.
Zaufanie wymaga wzajemności
Zaufanie opiera się na wzajemności. Nigdy nie zaufamy komuś, kto wobec nas jest podejrzliwy. Tak samo zakładając, że ktoś ma złe intencje, nie zyskamy jego zaufania. Niestety, tutaj musimy nieco zaryzykować. Jeśli zależy nam na relacji opartej na zaufaniu, musimy początkowo dać komuś mały kredyt. Oczywiście, nie oznacza to, że mamy powierzać takiej osobie swoje najskrytsze sekrety. Pewne rzeczy początkowo warto zachować dla siebie. Należy mieć również oczy szeroko otwarte, aby nie paść ofiarami oszustów.
Pierwotne zaufanie – jak powstaje?
Zaufanie po raz pierwszy rodzi się w relacji z matką. Jako małe dzieci jesteśmy całkowicie zdani na jej dobre zamiary. Nie potrafimy bowiem sami przetrwać bez jej opieki i troski. Relacja z matką kształtuje również nasz poziom zaufania wobec innych. Jeśli rodzicielka okazuje się obiektem stabilnym, pewnym i bezpiecznym, w dorosłym życiu potrafimy zaufać innym. Nie oznacza to, oczywiście, że mamy działać bezrefleksyjnie. Osoby, których matka nie była stabilna i nie stanowiła bezpiecznej przystani, charakteryzują się wysokim poziomem nieufności społecznej.
Jak zbudować zaufanie? Postaw na obecność
Jak zbudować zaufanie? Kluczową rolę odgrywa tutaj obecność. Musimy być z kimś nie tylko fizycznie, siedząc z nim przy jednym stoliku w kawiarni, ale również otworzyć się na jego emocje. Powinniśmy umieć wysłuchać drugiego człowieka. Jeśli sytuacja tego wymaga, należy drugiej osobie udzielić potrzebnego wsparcia.
Otwartość na drugiego człowieka
Drugim filarem zaufania jest umiejętność dostrzegania sygnałów wysyłanych przez drugą osobę. Czy widzimy, że nasza koleżanka jest smutna lub zdenerwowana? Krótko mówiąc, zachowuje się inaczej niż zazwyczaj.
Otwarta komunikacja
Trzeci filar opiera się na tym, iż umiemy odpowiednio zareagować na owe sygnały. Jeśli widzimy, że nasza przyjaciółka jest smutna, pytamy ją, z czego to wynika. Gdy towarzyszy jej wielka radość, możemy również zapytać o jej przyczynę.
Wsparcie i dobre rady
Czwarty filar to odpowiednia reakcja na to, czego się dowiedzieliśmy. Jeśli przyjaciółka kogoś poznała, powinnyśmy pokazać, że cieszymy się jej szczęściem. Gdy jest smutna, spróbujmy ją wysłuchać i zaoferować pomoc. Może wspólnie uda się opracować rozwiązanie adekwatne do danej sytuacji.
Jak zbudować atmosferę do rozmowy?
Jeśli zastanawiasz się, jak zbudować zaufanie, musisz wiedzieć, że miejsce i czas rozmowy również mają ogromne znaczenie, o którym często zapominamy. Nie da się zwierzyć z problemów w zatłoczonej, głośnej kawiarni. Takie rozmowy najlepiej przeprowadzić sam na sam, a nie w towarzystwie innych koleżanek, przed którymi druga osoba może krępować się otworzyć.
Wysłuchanie drugiego człowieka
Budowanie zaufania powinno opierać się przede wszystkim na indywidualnych rozmowach. Nie ma w tym nic oryginalnego, jednak często zapominamy, dlaczego ważne jest, aby do kogoś podejść, zadać mu pytanie otwarte. Nikogo nie należy nimi zasypywać, ponieważ może czuć się osaczony. Nie przesadzajmy też ze swoją dociekliwością, ponieważ możemy zostać odebrani jako wścibscy. Z kolei plotkarze nie budzą zaufania. W procesie budowania zaufania należy więcej słuchać, aniżeli mówić. Nie powinniśmy w żadnym wypadku oceniać drugiej osoby, wchodzić jej w słowo i zbyt dużo doradzać, powoływać się na własną sytuację etc. Oczywiście na porady i własną opowieść tej przyjdzie czas, ale najpierw wysłuchaj wersji drugiej osoby. Nie spiesz się z interpretacją i oceną.
Wdzięczność za spotkanie
Budowanie zaufania przebiega dużo łatwiej, jeśli wyrażamy drugiej osobie wdzięczność za spotkanie, poświęcony nam czas, rozmowę i powierzone tajemnice. Dzięki temu pokazujemy, że dana relacja jest dla nas wyjątkowa.
Czy budzimy zaufanie?
Jeśli zastanawiasz się, jak zbudować zaufanie na rozmowie kwalifikacyjnej, musisz wiedzieć, że twój wygląd wpływa na pierwsze wrażenie. Jeśli dasz się poznać jako osoba roztargniona, zapominalska etc., możesz mieć problem z otrzymaniem zatrudnienia. Każdy chce bowiem zatrudnić kompetentnego i odpowiedzialnego człowieka.
Jak tracimy zaufanie?
Budowanie zaufania to nie same deklaracje. Możemy innym obiecywać wiele, pomoc przy przeprowadzce, znalezienie odpowiedniego programu antywirusowego. Jeśli jednak nie wywiązujemy się z tego, to druga osoba nam nie ufa. Uważa, że rzucamy słowa na wiatr. To także jeden z powodów, dla których tracimy wcześniej zyskane zaufanie.
Zapraszamy do lektury:
