Jaka jest? Co odróżnia ją od mężczyzn? Jak zarządza? Jak się sprawdza?
Z uwagi, że różnice są na tyle znaczące, warto zastanowić się, przy wyborze kierownika, czego oczekujemy od nowego dowódcy.
W psychologii zarządzania mówi się o dwóch stylach zarządzania, które nazwą nawiązują do różnic płciowych, a mam tutaj na myśli styl kobiecy i męski.
Kobieta na stanowisku
Styl kobiecy pokrywa się w dużej mierze z cechami, jakie przypisujemy kobietom stereotypowo. W zakresie zarządzania okazało się, kobieca emocjonalność pozwala doskonale adaptować się do trudnych i nieprzewidywalnych sytuacjach na rynku. Firmy kierowane przez kobiety zarządzane są bardziej liberalnie i elastycznie, co w obecnych czasach jest wymogiem rynków zbytu. Stąd też wysoka pozycja rynkowa takich firm.
Plusy płynące z szefa w spódnicy
Tym, co wyróżnia firmy kierowane przez kobiety od tych samych, zarządzanych męską ręka jest: * nastawienie na kooperacyjne aspekty pracy(praca zespołowa, współdziałanie, pomoc),
- stawianie na indywidualność pracownika (zrozumienia jego potrzeb, sytuacji losowych),
- liberalność, czyli dopuszczanie zmian w czasie, systemie wykonanej pracy,
- nacisk kładziony na relacje , tak między zespołem, jak i z klientami.
Obrazu harmonii tego stylu zarządzania dopełnia brak chęci i potrzeby kontroli, „zarządów twardej ręki’, co doprowadza w znacznie mniejszym stopniu do powstawania sytuacji konfliktowych, czy zlej atmosfery w miejscu pracy.
Kobieta na kierowniczym stanowisku, będzie więc raczej daleka od ustanawiania ścisłej hierarchii, czy decydowania w sposób niezależny. Nie funkcjonujemy tak z natury w naszych domach, czy środowiskach, nie funkcjonujemy również i w pracy. Stąd też różnice pomiędzy kobiecym, a męskim stylem zarządzania najkrócej określić można jako styl skoncentrowany na emocjach (ludziach) kontra skoncentrowany za zadaniu (rywalizacji).
Joanna P.
