Do najczęściej występujących dolegliwości prostaty należy jej łagodny rozrost, zwany gruczolakiem stercza. Przyczyna powstania tego schorzenie nie jest jeszcze w pełni znana, przypuszcza się że główną przyczyną są zaburzenia hormonalne występujące u mężczyzn w starszym wieku.
Do niedawna lekarze nie mieli możliwości zastosowania terapii farmakologicznej, stosowano tylko metody chirurgiczne. W związku z tym do leczenia operacyjnego kwalifikowali się jedynie pacjenci, u których przerost prostaty utrudniał oddawanie moczu, w stopniu mogącym spowodować jego całkowite zatrzymanie.
Leczenie farmakologiczne
Obecnie dzięki postępowi w medycynie możliwe stało się farmakologiczne leczenie gruczolaka prostaty. Co ważne dzięki zastosowaniu odpowiednich leków, lekarze są w stanie nie tylko wyeliminować dokuczliwe objawy (konieczność wielokrotnego oddawania moczu w nocy, częste i nagłe oddawanie moczu w dzień lub trudności w rozpoczęciu oddawania moczu) ale również opóźnić proces rozwoju choroby.
Najczęściej stosowanymi środkami farmakologicznymi są:
- leki blokujące zakończenia nerwowe w mięśniach dolnych dróg moczowych, są to tzw. alfablokery (leki blokujące receptory alfa). W mięśniach prostaty oraz pęcherzu moczowym znajdują się zakończenia nerwowe. Dzięki blokadzie farmakologicznej tych zakończeń następuje rozkurcz mięśni gładkich tych okolic, co przyczynia się do złagodzenia dolegliwości przy oddawaniu moczu.
Leki te przynoszą natychmiastową ulgę, powinny być dobrane indywidualnie, gdyż jeśli po kilku dniach nie zaobserwowano ich działania, to szansa że zaczną być skuteczne jest znikoma. Alfablokery wpływają na organizm pacjenta tak długo, dopóki się je podaje, po odstawieniu ich dolegliwości mogą szybko powrócić. Nie zaobserwowano ujemnego działania na libido i potencję. Do skutków ubocznych możemy zaliczyć: spadek ciśnienia, bóle oraz zawroty głowy.
Borys
