Nieraz już złapałaś się na tym, że chciałabyś to opisać. Życie pisze takie scenariusze, których nie stworzyliby najzdolniejsi nawet reżyserzy. Ale to nawet nie chodzi o to co przeżyłaś, czego doświadczyłaś, ale o to, czego się nauczyłaś, chodzi o lekcje, jakie dało Ci życie, a które tak bardzo mogłyby wzbogacić tych, którzy by sięgnęli po ich lekturę.
Być może masz dusze poetki, być może wielką wyobraźnie, albo przełomowe doświadczenia – i zastanawiasz się czy przelać to na papier.Być może to już jest spisane na papierze, ale upchnięte w kąt szuflady i zastanawiasz się czy powinno ujrzeć światło dzienne, zostać wydane, udostępnione do sprzedaży.Decyzja jest oczywiście bardzo indywidualną, tym bardziej, że pisanie jest czynnością prawie intymną, bo przecież nie sposób nie przemycić w niej cząstki samej siebie.Wybór należy więc do Ciebie. Ja opowiem o psychologicznych zaletach pisania.
Pisanie pomaga
Pisanie, jak każda czynność twórcza należy do grupy tzw. czynności ekspresywnych, czyli takich, w których eksternalizujemy (uzewnętrzniamy) nasza osobowość. Ekspresja własnego Ja (naszych uczuć, emocji, przeżyć, doświadczeń, postaw, poglądów itd.) pełni wiele funkcji w psychologii. Do najważniejszych z nich zaliczamy ułatwienie w wyzbyciu się emocji negatywnych, albowiem dajemy im upust. Obrazowo można powiedzieć, że wyciągamy je z naszego wnętrza i umieszczamy na zewnątrz. Pisanie może więc pełnić role analogiczna do rozmowy z przyjaciółką, kiedy ‘wygadanie się’ pomaga pozbyć się złości czy żalu.
Po drugie, dzięki czynnościom ekspresywnym utrzymujemy korelaty zdrowia psychicznego, ponieważ opisując uczucia, przeżycia, świat porządkujemy je w swoim umyśle. Postrzeganie świata jako uporządkowanego, spójnego i poddanego jednostkowej kontroli jest składową tzw. poczucia koherencji, jednego z ważniejszych wyznaczników zdrowia psychicznego.
Zrealizuj marzenie
Po trzecie, samorealizacja – spełniając marzenie o pisaniu stajemy się kobietami bardziej zadowolonymi z siebie. Następnie istotną rolę odgrywa także przekazanie spuścizny. Pragnienie ‘aby coś po mnie pozostało’ jest szczególnie ważne dla osób dojrzałych i żyjących świadomie. Tomik poezji, eseje, felietony, książki są bodaj najbardziej namacalną spuścizną, jaka możemy po sobie zostawić. Jest to jednocześnie piękny prezent dla naszych bliskich, rodziny, znajomych.
Obraz naszej duszy
Wreszcie pisanie jest też metodą komunikacji. Może być sposobem opowiedzenia tych historii, które trudno ująć wprost, może być rozliczeniem się z tymi osobami, z którymi bezpośrednie porozumienie jest niemożliwe, może być przekazaniem tego co trudne, bolesne, wstydliwe. Może być uchyleniem rąbka tajemnicy, które w sobie nosimy i którymi chcemy się podzielić.
Jakakolwiek będzie Twoja ostateczna decyzja, gdybym miała możliwość sięgnięcia po historie spisane ręką dojrzałej, znającej życie kobiety nie zawaham się po nie sięgnąć i zrobię to z prawdziwą przyjemnością.
Joanna P.
