Czy Tobie też jak bohaterce filmu Almodovara, zdarza się zadawać pytanie: Czym ja sobie na to wszytko zasłużyłam? Udręczasz się tym, że życie rodzinne nie jest tak idealne jak sobie zaplanowałaś: dorastające dzieci sprawiają same kłopoty, a mąż się od Ciebie oddala…
Porównania do innych
Jesteś przekonana, że jesteś temu winna i co gorsza, że takie rzeczy spotykają tylko Ciebie. Bo przecież Iwańscy spod 3b są tacy poukładani, dzieci Twojej kuzynki przynoszą same piątki, a mąż Ewki z pracy zaplanował dla niej drugi miesiąc miodowy. Przywołaj w pamięci kilka rodzin, które znasz. Może są to znajomi, z którymi spędzasz czas na wyjazdach lub krewni, z którymi przeżywasz święta, albo sąsiedzi przez ścianę w bloku…
Idealna rodzinka?
Jedne rodziny mają cichy, taktowny i wydawałoby się, mało konfliktowy styl bycia. Patrząc na nich bywamy przekonani o głębokiej harmonii takiej rodziny. Czasem pewnie zazdrościmy poukładanych dzieci i rytualnych konwenansów przy stole. W rzeczywistości brak szczerej wymiany zdań, bazowanie na niedopowiedzeniach i sztywnym wpinaniu się nawzajem w gorset poprawnych politycznie zachowań, jest silnie konfliktotwórczy. Konflikty są szczególnie uciążliwe, gdy w rodzinie panuje zakaz mówienia o nich. Nigdy nie dochodzi do możliwości rozładowania negatywnych emocji, nikt z członków rodziny nie szuka kompromisu przy rozwiązywaniu problemów.
Głośna rodzinka
Drugą skrajność stanowią rodziny, które mogą być postrzegane jako nieprzyjemne, wręcz odpychające. W codziennej komunikacji jej członkowie używają ciągle podniesionego tonu głosu, nie oszczędzając rodzinie swojego zdania „szczerego do bólu”.W tych rodzinach manifestacja negatywnych emocji jest możliwa na porządku dziennym, jednak nie pociąga niczego za sobą.
Nie ma tu oceny sytuacji, próby zrozumienia bliskiej osoby i odnalezienia w sobie pokładów empatii, które pomogłyby by nam być bardziej wyrozumiałym rodzicem czy dzieckiem, któremu można zaufać.W hałaśliwej przestrzeni, w której wszyscy mówią, ale nikt nikogo nie słucha, tak naprawdę czai się samotność. Konflikt pojawia się gdy pojawia się sprzeczność w kwestii ważnej dla obu stron, które są przekonane o podejmowaniu wzajemnie szkodliwych działań. Przejście od drobnych utarczek słownych do awantur doprowadza do kryzysu.
Oba przykłady skrajnie różnego postępowania prędzej czy później doprowadzą do nieporozumień, a następnie wyrzucenia z siebie pretensji, o których oponent i wróg, a jednocześnie członek rodziny – nie miał nawet pojęcia. Zarówno w rodzinach które zamiatają wszystkie problemy pod dywan, jak i tych, których problemy możesz usłyszeć przez ścianę, potrzebna jest asertywna, szczera i kulturalna rozmowa.
Jak załagodzić konflikt
Na każdym etapie konfliktu istnieje możliwość wycofania się. Wystarczy wyrazić chęć lub zgodę na dyskusję. Przed jej rozpoczęciem, warto, by obie strony konfliktu założyły, że emocje trzymają na wodzy, a argumenty opierają na faktach, które mają na celu wyłącznie przedstawienie drugiej stronie osobistego stanowiska. Gdy rozmówcy dokładnie zrozumieją postawę strony przeciwnej, razem mogą poszukać wspólnego pomysłu na wyjście z konfliktu. Im szybciej bowiem zasiądziecie do rozmowy, tym mniejsze będą straty po obu stronach.
Anita S
