pierwsza-pomoc-przy-i-i-ii-typie-cukrzycy

Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że brak jakiejkolwiek reakcji na widok poszkodowanego i nieudzielenie pierwsze pomocy jest wedle polskiego prawa poważnym przestępstwem.

Traktuje o tym szczegółowo Art. 162, który mówi „Kto człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu nie udziela pomocy, mogąc jej udzielić bez narażenia siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.”

Nie bądź obojętny!

Leżący na ulicy człowiek budzi w nas skojarzenia związane z marginesem społecznym, patologią lub alkoholizmem. Myślimy często wtedy „sam sobie winien”. Tymczasem może być zupełnie inaczej. Obojętnie czy wyczuwamy charakterystyczną woń napojów alkoholowych, czy też nie – powinnyśmy zainteresować się stanem zdrowia takiej osoby. Bardzo możliwe, że choruje ona na cukrzycę.

Brak pierwszej pomocy w przypadku hipoglikemii, czyli nagłego obniżenia poziomu cukru we krwi, może doprowadzić do śpiączki hipoglikemicznej. Aby uratować życie osoby cierpiącej na cukrzycę nie trzeba wiele. Należy postępować według kilku wytycznych oraz wezwać karetkę.
Zanim dojdzie do bardzo niebezpiecznego, silnego niedocukrzenia, zaobserwować możemy następujące objawy świadczące o spadku poziomu cukru we krwi:

– mdłości, wymioty, uczucie głodu

– niepokój, nadmierne pocenie się i drżenie, rozszerzenie źrenic

– zaburzenia koncentracji, oddychania, krążenia

– senność oraz poczucie osłabienia

Przy wystąpieniu powyższych symptomów, reakcja ze strony diabetyka jest natychmiastowa. Najczęściej potrafi on poradzić sobie z zaistniałą sytuacją sam poprzez przyjęcie leków lub też przegryzienie czegoś słodkiego. Co jednak w sytuacji kiedy utracił on przytomność?

Reaguj!

W chwili zagrożenia życia poszkodowanego nie jesteśmy w stanie stwierdzić, na jaki typ cukrzycy choruje. Lekarze zalecają w takich sytuacjach jak najszybsze wezwanie karetki oraz postępowanie neutralne, które pomoże podtrzymać funkcje życiowe. Jeżeli kontakt z poszkodowanym jest znacznie utrudniony, ale pozostaje on przytomny – powinniśmy niezwłocznie podać mu cukier w postaci płynnej np. sok. Jeżeli zaś pozostaje nieprzytomny, należy ułożyć go w pozycji bezpiecznej, monitorować oddech i tętno, a także zadbać o utrzymanie właściwej temperatury ciała, okrywając go chociażby kurtką. Nie wolno wkładać nic do ust, ponieważ grozi to udławieniem.

To może spotkać każdego z nas!

Nagłe spadki poziomu cukru we krwi mogą przytrafić się każdemu. Często prowadzą do omdleń i zawrotów głowy. Na ogół jednak przytrafiają się diabetykom.

Natalia Herzog