To banalne, ale w 100% prawdziwe stwierdzenie. Dzieci odzwierciedlają nasze zachowania, przyjmują nasze wzorce – te dobre oraz te niewarte naśladowania. Wychowanie to prawdziwa sztuka, czasem warto zacząć od siebie.
„Niedaleko pada jabłko od jabłoni” – to stare polskie przysłowie, które trafnie ilustruje fakt, że dzieci dziedziczą cechy – charakteru, wyglądu oraz zachowania po swoich rodzicach.
Dzieci są wspaniałymi obserwatorami. Przed ciekawskimi świata maluchami nic się nie ukryje – wiedzą o tym wszyscy rodzice. Dzieci uważnie obserwują i …naśladują. Pierwszym przykładem i autorytetem dla dzieci są rodzice.
„Jak dorosnę chce być taka jak mama”, „Chcę być taki duży jak tata” – to często wypowiadane przez najmłodszych słowa. Dla dziewczynek mama jest ideałem piękna, a dla chłopców tata to urzeczywistnienie dzielności i męskości.
Jaki dom, takie dziecko
Wszystko jest pięknie, kiedy rodzice są dobrym przykładem do naśladowania. Wtedy, możemy być spokojni o rozwój naszego dziecka, przynajmniej w początkowej fazie. Dla małych dzieci całym światem jest ich dom, czyli mama i tata. Dopiero później prawdziwym autorytetem stają się rówieśnicy, szkoła, czy telewizyjny bohater…
Zuzanna Górka
