Wsparcie ze strony bliskich jest jak sieć, w której centrum się znajdujemy. Tak jak w przyrodzie, tak i w naszym życiu istnieją różne rodzaje sieci: gęsto i słabo utkane, te duże i te małe. Jej ogniwami są inni ludzie.
Konstruktywne wsparcie w psychologii zdrowia to takie, które aktywizuje, zamiast stygmatyzować i utrwalać niepożądane konsekwencje choroby. Naszym zadaniem jest więc motywowanie chorego do powrotu do zdrowia i pokazywanie mu obszary, w których jest potrzebny i ważny. W żadnym zaś razie nie należy chorego wyręczać w tym co może zrobić sam, użalać się nad nim, okłamywać i ugruntowywać jego rolę chorego. Nie wolno nam obchodzić się z chorym “jak z jajkiem”.
Badania nad wsparciem jako moderatorem zdrowia, prowadzone były na grupach: badawczych i kontrolnych. Badani wracali do zdrowia po chorobach różnego rodzaju. Grupą badawczą były osoby, które posiadały wsparcie bliskich, natomiast grupa porównawcza (kontrolna)- była tego wsparcia pozbawiona. Osoby z tej grupy rekrutowane były spośród osób nie mających bliskich i pacjentów hospicjów. Okazało się, że nie ma tutaj znaczenia ani rodzaj dolegliwości czy jej czas trwania – w każdym wypadku wsparcie działało przyspieszająco na proces powrotu do zdrowia.
Wniosek? Niedoceniane, drobne gesty mają zbawienny wpływ na osoby chore i ich powrót do zdrowia. Ważne jest, abyśmy o tym pamiętali i gdy zajdzie taka potrzeba używali ich. Niezależnie czy to w stosunku do członka naszej rodziny czy najdalszego „sieciowego sąsiada”.
Joanna P.
