prokrastynacja-czy-lenistwo

Każdy z nas może wymienić naprędce 5 rzeczy, których nie lubi robić. Jednak większość ludzi wykonuje swoje obowiązki, choć nie wszystkie zapewniają im satysfakcję. Problem pojawia się, gdy pewne rzeczy notorycznie odkładamy na później.

Przyczyny prokrastynacji

Źródeł prokrastynacji należy szukać w domu rodzinnym. Dzieci, którym wpojono, iż życie przypomina wyścig szczurów, którego zwycięzca zgarnia wszystko, często cierpią z powodu patologicznej tendencji do przekładania pewnych rzeczy. Równie niebezpieczna jest nadmierna ambicja rodziców. Jeśli najbliższe osoby sugerują, iż osiągnięcia determinują naszą wartość, często pojawiają się zaburzenia psychiczne. Dziecko nie chce zawieść oczekiwań rodziców, z drugiej strony nie dostrzega w sobie cech, które pozwoliłyby mu pokonać przeszkodę. Ludzie wychowywani przez ambitnych rodziców często mają wiele kompleksów. Rodzina może pomóc nas wykształcić poczucie własnej wartości lub wmówić nam, iż brakuje nam umiejętności, które pozwoliłyby nam pokonać przeciwności losu.

Nadmierny perfekcjonizm

Prokrastynatorzy często są ofiarami perfekcjonizmu. W związku z tym, iż każde odstępstwo od ideału traktują jako osobistą porażkę, nie robią nic. Tylko osoby, które pozostają bezczynne, nie popełniają błędów. W nasze działania wpisane jest ryzyko pomyłki. To, jak dzieci spoglądają na porażki, zależy od wzorców, które wyniosły z domu.

Rodzice, którzy podejrzewają, że ich pociechy zmagają się z prokrastynacją, powinni zasięgnąć opinii specjalisty. Psycholog, po przeprowadzeniu rozmowy i zleceniu stosownych testów, oceni zachowanie dziecka. Warto pamiętać, iż cienka granica dzieli lenistwo od prokrastynacji.

Irmina