Przez całe życie towarzyszy nam cała gama uczuć, rozterek duszy. Czasem dodają energii, czasem odbierają chęć do wstania z łóżka. U ich źródeł leży sześć podstawowych emocji. Dziś poznamy naturę i źródła naszego odczuwania.
Czasami te emocje są bardzo irracjonalne – weźmy choćby przykład pająka. Choć wiemy, że nie jest on w stanie zrobić nam krzywdy, możemy czuć strach, czasem na granicy paniki.
Skąd się to bierze?
Dlaczego tak się dzieje? Otóż nasz mózg uczy się przez całe życie, jak reagować na różne sytuacje. U różnych ludzi te same rzeczy mogą wywoływać różne emocje. W dużej mierze odpowiadają za to nasi rodzice, to oni nas uczą, jak powinniśmy reagować na przykład na ból, uczą nas radzić sobie z niepowodzeniami, ze złością.
Wszyscy znamy osoby, które nie krzyczą, bo „to nie wypada”, albo wstydzą się z bardzo błahych powodów. To rodzice przecież nam mówią, w jakich sytuacjach co powinniśmy odczuwać – w rezultacie są osoby, które na widok czyjegoś nieszczęścia będą się śmiać, a inne – współczuć. Jest to spowodowane odmiennymi wzorcami emocjonalnymi, których doświadczyliśmy w dzieciństwie i w okresie dorastania.
Emocje są bardzo ważne w życiu człowieka. Bardzo cierpimy, jeśli z nimi jest coś nie tak, jeśli nie potrafimy ich kontrolować, czy doświadczamy jedynie złych. Chore emocje – to chory człowiek, dlatego tak potrzebne jest dobre ich przeżywanie.
O rodzajach emocji i sposobach na ich dobre przeżywanie przeczytasz w kolejnych artykułach poświęconych temu zagadnieniu: Nasze emocje i Skąd wiesz, co czujesz
Joanna Pastuszka-Roczek