Noni to owoce morwy indyjskiej. Chociaż wyglądają dziwacznie, są bardzo cenione, szczególnie w medycynie ludowej. Ich sok słynie z wielu dobroczynnych właściwości.
Podczas dojrzewania owoce noni wydzielają charakterystyczny, ostry zapach, dzięki któremu zdobyły nazwę owocu serowego. Mają kształt zbliżony do owalnego i około 4–7 cm długości. Gdy dojrzeją, przybierają jasnożółty, czasem nawet biały kolor.
Dojrzałe owoce zachowują specyficzny zapach. W smaku są gorzkie, ale mimo to stanowią element codziennej diety na wyspach Pacyfiku, gdzie spożywa się je na surowo lub po ugotowaniu. Nasiona również nadają się do jedzenia, lecz po uprażeniu. Kora i korzenie morwy indyjskiej są wykorzystywane do barwienia tkanin. Od niedawna z nasion noni uzyskuje się również olej, zawierający kwas linolowyk, który – stosowany na skórę – działa przeciwzapalnie.
W tradycyjnej ludowej medycynie polinezyjskiej wykorzystywano zarówno owoce, jak i liście oraz korzeń morwy indyjskiej do leczenia problemów jelitowych, cukrzycy, chorób wątroby oraz infekcji dróg moczowych. Współcześnie największą popularnością cieszy się sok z owoców noni. Ma sławę cudownego środka na liczne dolegliwości.
Zawiera wiele witamin i składników mineralnych oraz enzymy, białka i pewne ilości alkaloidu kseroniny, które pełnią ważną funkcję w zachowaniu zdrowia. Istotna jest jednak nie tylko sama obecność składników odżywczych, ale także ich odpowiednia kompozycja, dzięki której najlepiej wchłaniają się w organizmie. Kompozycja witamin i mikroelementów w soku z noni jest optymalna dla ludzkiego organizmu i sprawia, że wszystkie cenne składniki doskonale się przyswajają.
Agnieszka Kąkol
