Skóra stanowi główną barierę ochronną, chroni przed niekorzystnym działaniem środowiska zewnętrznego, jest również „łącznikiem” z otaczającym nas światem.
Braki hormonalne mają niekorzystny wpływ zarówno na powierzchnię skóry, jak i na głębsze warstwy skóry właściwej. Żeńskie hormony wpływają na proces powstawania nowych naczyń włosowatych, a one zaś zaopatrują wierzchnią powłokę ciała w substancje budulcowe, odżywcze oraz tlen. Jeśli stężenie ich zmniejsza się jakość substancji odżywczych pogarsza się. Spada także aktywność fibroblastów, a następstwem tego są nasilające się zmiany zwyrodnieniowe, zanik tkanek strukturalnych oraz dochodzi do redukowania się tkanki tłuszczowej. Podczas procesu zwyrodnień włókien elastylowych – mają one wpływ na sprężystość skóry – zmniejszeniu ulegają włókna kolagenowe, a od nich zależą właściwości regeneracyjne skóry.
Skóra, która traci swoją elastyczność jest narażona na urazy mechaniczne, pogłębiające się naturalne linie (np. zmarszczki mimiczne) oraz bruzdy skórne. Zaburzona gospodarka hormonalna powoduje uwydatnienie się istniejących zmarszczek, jak i wpływa na pojawianie się nowych. Na starzenie się skóry mają także wpływ uwarunkowania genetyczne, u jednych proces przebiega szybciej, a u innych wolniej.
Oprócz hormonów na pojawianie się nowych zmarszczek oraz wyrazistość już istniejących powoduje mniejsza ilość wody w skórze. Nieodłączny związek z zawartością wody w skórze ma kwas hialuronowy, którego ilość ulega gwałtownemu spadkowi podczas menopauzy, a to ma związek z syntezą tego związku poprzez żeńskie hormony płciowe. Kwas hialuronowy jest wykorzystywany w dermatologii estetycznej, dzięki niemu przywraca się skórze zdrowy i młody wygląd.
Niedobór żeńskich hormonów płciowych ma ważny wpływ na stan fizjologiczny skóry. Kiedy stężenie estrogenów i progesterony jest niskie może dojść do zaburzeń
Anna Ś
